طراحي مدل ارزش‎گذاري منابع انساني و گزارشگري آن در شركت ملي نفت ايران و شركت‎هاي تابع

هدف: در تحقيق حاضر به طراحي مدل ارزش‎گذاري منابع انساني و گزارشگري آن در شركت ملي نفت ايران و شركت‎هاي تابع آن پرداخته شده است. روش: مدل‎هاي مختلف مطرح‎شده در حوزه ارزش‎گذاري منابع انساني بررسي شدند و در نهايت با توجه به مزايا و محدوديت‎هاي هر يك از مدل‎ها، تركيبي از مدل‎هاي مايرز و فلاورز و ارزش پولي حاشيه‎ايرانا و ماهش واري به‎عنوان الگو انتخاب شد. اين تحقيق شامل چهار مرحله است: در مرحله نخست، ابعاد و مؤلفه‎هاي كمّي و كيفي مؤثر بر ارزش‎گذاري منابع انساني بر اساس مرور پيشينه تحقيق استخراج شدند. در مرحله دوم، ابعاد و مؤلفه‎ها طي سه مرحله مصاحبه با خبرگان، توزيع پرسش‎نامه و روش دلفي فازي شناسايي شدند. در مرحله سوم، ارتباط بين مؤلفه‎ها با يكديگر از طريق پرسش‎نامه و روش ديمتل فازي بررسي شد. در نهايت، نظر خبرگان در خصوص نحوه گزارشگري ارزش‎گذاري منابع انساني با توزيع پرسش‎نامه و روش تحليل سلسله‎مراتبي ارزيابي شد. يافته‎ها: بر اساس مراحل اول و دوم تحقيق، 15 بعد و 20 مؤلفه مؤثر براي ارزش‎گذاري منابع انساني در شركت ملي نفت ايران و شركت‎هاي تابع آن شناسايي شد. در مرحله سوم، مؤلفه‎ها اولويت‎بندي شدند و مدل پيشنهادي تحقيق ارائه شد. بر اساس نظر خبرگان، بهترين شكل گزارشگري به‎صورت ريالي و در متن صورت‎هاي مالي است. نتيجه‎گيري: مديران و رؤساي شركت ملي نفت ايران و شركت‎هاي تابع آن مي‎توانند از طريق مدل پيشنهادي تحقيق به ارزش‎گذاري منابع انساني بپردازند.