صيانت گري و مشاركت افزايي: واكاوي تاثير كارويژه هاي حق بر آزادي تجمع در مناسبات دولت و ملت

Guardianship and and pro-participation: an analysis of functions' effects of the right to assembly in citizen-state relationship

حق بر آزاديِ تجمع از جمله آزادي ­هاي فردي است كه به شكل گروهي قابليت اعمال دارد. اين حق به عنوان يكي از حقوق بشري از ديرباز در مقاطع تاريخي گوناگون و خصوصا در طول سال­هاي اخير در سلسله تجمعات اعتراضي مختلف نقشي جدي از خود نشان داده ­است. از همين رو، واكاوي كاركردهاي حق ياد شده مي­تواند پر اهميت جلوه­ كند. به نظر مي ­رسد كارويژه ­هاي اين حق را مي­توان در صيانت­ گري از ديگر حق ­ها و آزادي ­ها و مشاركت ­افزايي شهروندان ارزيابي كرد. اين پژوهش نشان مي ­دهد در مبناي صيانت ­گر، حق ياد شده به مانند ساير انواع آزادي­ هاي گروهي، ايفاگر نقش صيانت ­گر از حقوق فردي و آزادي­ هاي گروهي است. از سوي ديگر، اين حق در مبناي مشاركت ­افزا، به عنوان روشي براي مشاركت در تعيين سرنوشت و زمينه ­ساز توسعه سياسي و گسترش دموكراسي به حساب مي­ آيد و از طريق دو كاركرد ياد شده در مناسبات ميان دولت و شهروندان موثر است.

The right to freedom of assembly is one of the civil liberties that can function collectively. This right recognized as a human right, has played a significant role in the various protest rallies in the various historical periods, especially in recent years. Therefore, the study of the functions of the right is important. It seems that the function of this right can be assessed in the safeguarding of other rights and freedoms and the participation of citizens. The present study shows that the right, as well as other types of group liberties, is a guarantee of individual rights and group freedoms on the basis of protector. On the other hand, this right is based on a participatory basis as a way of contributing to the determination of destiny and the basis for political development and the spread of democracy and is effective through the two functions mentioned in the relationships between government and citizens.