سوگيري خدمت به خود در تحليل شغل در يك آزمايش ميداني در ميان دانشجويان

هدف پژوهش بررسي سوگيري خدمت به خود در تحليل شغل به‌صورت آزمايشي در يك طرح 12×2 (ويژگي شخصيتي شغل× جور بودن) بود. جامعه آماري، دانشجويان دانشگاه اصفهان بودند كه از بين آن‌ها 120 نفر به‌طور تصادفي انتخاب شدند. مداخله اصلي به‌وسيله سناريوي فرضي (به نام ويگنت) كه ويژگي‌هاي شخصيتي را در بر مي‌گرفت ساخته شد. آن‌ها همزمان به ابزاري كه ويژگي‌هاي شخصيتي آن‌ها را تعيين مي‌كرد پاسخ دادند؛ با اين حال محققان وانمود كردند كه آن براي يك تحقيق مستقل و غيرمرتبط استفاده شده است. نتايج نشان داد آزمودني‌ها يك زيرمجموعه از ويژگي‌هاي جور را بهتر از ويژگي‌هاي ناجور (0.001 P) تصديق كردند و به‌صورت خوش‌بينانه در مورد رخ دادن وقايع مثبت قهرمان ويگنت كه در شغلشان از نظر شخصيتي شبيه يا كپي خودشان بود قضاوت كردند به اين معني كه آن‌ها را در كارراهه خود موفق‌تر، داراي فرصت ارتقا بيشتر و انتخاب بيشتر در نظام‌هاي جانشيني دانستند و به عبارتي دچار سوگيري شدند.