ميزان تاثير مكتب عرفاني ابن‌عربي بر انديشه فلسفي صدرالمتألهين در مباحث اسما و صفات حق تعالي

در اين مقاله اثبات شده است كه صدرالمتألهين در موارد فراواني از مباحث اسما و صفات الهي از مكتب عرفاني ابن‌عربي الهام گرفته و گاهي نيز عين عبارت آنها را بي هيچ يادي از منبع آن آورده؛ گويي خود، عبارت‏‌پرداز آن بوده است. او با الهام از گفتار عرفا باور دارد كه ذات حق تعالي ذات بي‏تعيّن، و اسماي الهي، تعيّنات آن ذات در مراتب ظهور، و انسان نيز خليفه الله و مظهر اسم جامع «الله» است. وي همچنين نظريۀ عرفاني اعيان ثابته و تقسيم عرفاني اسماي الهي را از نظر احاطه و عدم احاطه مي‌پذيرد. به باور او از ميان اقوال هشت‌گانه در مسئله علم پيشين حق تعالي به اشيا نيز تنها قول عرفا قابل پذيرش است. وي در مسئله كلام الهي از ابن‌عربي الهام گرفته است، ولي در ديگر مباحث اسما و صفات الهي، بيش از همه از محقق قيصري تأثير پذيرفته است