رفتار بازدارندگي بيونانوكامپوزيت الياف سلولز و هيدروكسي پروپيل سلولز در برابر تغييرات رنگي به عنوان يك پوشش بر روي اسناد كاغذي

اسناد كاغذي، بخش مهمي از اموال فرهنگي و تاريخي را شامل مي‌شوند. اين آثار در گذر زمان، همواره مستعد زردشدگي در قالب يك آسيب زيباشناختي هستند. در اين پژوهش با هدف كاهش تغيير رنگ پليمر كلوسل جي (هيدروكسي پروپيل سلولز) به عنوان يك آهار بسيار رايج در مرمت اسناد كاغذي، رفتار بازدارندگي از تغييرات رنگي دو نوع نانوالياف سلولز باكتريايي (BCN) و سلولز رشته‌اي (NFC) به صورت كامپوزيت در اين پليمر و به واسطه پوشش‌دهي روي كاغذهاي صافي، مورد ارزيابي قرار گرفت. سپس با استفاده از روش‌هاي پيرسازي مصنوعي، طيف‌سنجي UVVis و ميكروسكوپ SEM نتايج بررسي شدند، يافته‌ها نشان داد كه حضور اين نانوالياف پس از پيرسازي موجب بازدارندگي از تغييرات كلي رنگ (∆E) گرديد، به طوري كه BCN بيشترين بازدارندگي را نشان داد. همچنين به عنوان هدف فرعي، افزايش غلظت كلوسل جي پس از پيرسازي موجب تشديد تغييرات رنگي شد. به طور كلي، افزودن اين نانوالياف در بستر كلوسل جي به عنوان يك پوشش برروي كاغذ موجب بازدارندگي از تغييرات رنگي مي گردد و از طرفي، بايد از كاربرد غلظت هاي بيشتر كلوسل جي اجتناب شود.