پديدارشناسي شيوه هاي آموزش مذهبي والدين به كودكان پيش دبستاني

هدف پژوهش حاضر، بررسي پديدارشناسي شيوه هاي آموزش هاي مذهبي والدين به كودكان پيش دبستاني در شهرستان اروميه در سال تحصيلي97ـ 1396بود. پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از حيث روش كيفي از نوع پديدارشناسي (توصيفي) بود. جامعه پژوهشي را والدين كودكان پيش دبستاني در شهرستان اروميه تشكيل دادند كه به روش هدفمند و بر مبناي اشباع داده تعداد 14 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي به دست آوردن اطلاعات از مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها به روش « كلايزي» صورت گرفت. يافته هاي تحقيق (شيوه هاي آموزش هاي مذهبي والدين) در 4 عامل اصلي و 16 عامل فرعي به شرح ذيل دسته بندي شدند: الگوسازي (شامل اعتقاد و التزام عملي والدين به اصول دين، رعايت فروع دين، رعايت آموزه هاي اسلامي در خانواده)؛ سبك زندگي (موقعيت سازي، ميزگردهاي مذهبي خانوادگي، رعايت فرهنگ اسلامي، روش هاي تربيت ديني)؛ رسانه هاي آموزشي (شامل استفاده از فيلم هاي آموزشي، نرم افزارهاي مذهبي و قرآني، انتخاب برنامه هاي مناسب راديو و تلويزيون، كتاب و تلفن همراه)؛ حضور در اماكن و مناسبت هاي مذهبي ( شامل حضور در مساجد و شركت در اعياد و سوگواري هاي ديني به همراه فرزندان، شركت در اعياد و جشن هاي مذهبي، حضور در مراسم ديني و مذهبي(سوگواري پيامبران و ائمه و برنامه هاي رحلت و سفرهاي زيارتي) ) بود. نتايج اين پژوهش بيانگر لزوم توجه هرچه بيشتر والدين به مقوله آموزش هاي ديني و مذهبي با توجه به شكاف نسلي و تغييراتِ جديد جامعه در حوزه فرهنگي است.