هستي شناسي نيوتن و پيامدهاي الهياتي آن

فاقد عنوان و چكيده لاتين

جهان نيوتن شامل اتم هاست كه با حركت در فضاي خالي پديده هاي طبيعي را ايجاد مي كنند. نيرو عنصر مهم ديگري در جهان نيوتن است. نيوتن منكر اين است كه گرانش يكي از ويژگي هاي ذاتي ماده است. اين مسئله پايبندي نيوتن به برداشت سنتي جوهر را نشان مي دهد. به علاوه اين مسئله دليلي براي اعتقاد به حضور همه جايي خدا فراهم مي كند. مؤلفۀ مهم ديگر هستي شناسي نيوتن فضا و زمان است. نيوتن به فضا و زمان مطلق اعتقاد داشت. به علاوه معتقد بود خداست كه با حضور همه جايي اش فضا و زمان را حفظ مي كند. هر موجودي و از جمله خداوند، فقط در زمان و مكان وجود دارد و از آنجايي كه فضا و زمان چارچوب كنش خداوند است، تأمل در طبيعت راهي براي شناخت خدا نيز هست. نيوتن معتقد بود كه فلسفۀ طبيعي او در مقابل فلسفه هاي ماترياليستي است و حضور طراحي هوشمند و كنش مدام او در جهان را نشان مي دهد. اين مقاله قصد دارد با بررسي آراي نيوتن در باب جهان مادي، فضا و زمان و خداوند، تصوير جامعي از هستي شناسي نيوتن ارائه كند