تبيين حكم خلود قاتل مومن در آيه 93 نساء با نگاهي به قاعده «تعليق الحكم علي الوصف مشعر بالعليه»

دو جريان عمده در تبيين مسئله خلود در ميان مفسران وجود دارد. گروهي خلود در جهنم را به معناي جاودانگي و عده اي ديگر در معناي مكث طولاني و نه ابدي دانسته اند.گرچه غالب مفسران نظريه اول را اختيار كرده اند، اما با چالش هايي نيز روبه رو بوده اند. يكي از اشكالات قابل طرح بر اين نظريه، استدلال به آيه 93 سوره نساء است. در اين آيه از لفظ عام براي قاتل استفاده شده است كه شامل مومنين نيز خواهد شد؛ به ويژه كه خطاب در آيات قبل و بعد نيز متوجه گروه مومن است. اين در حالي است كه بنا بر آموزه هاي اسلامي همانند روايات شفاعت، مومنين هيچ گاه در جهنم جاودانه نخواهند ماند. پژوهه حاضر با به كارگيري قاعده «تعليق الحكم علي الوصف مشعر بالعليه» كه در علم اصول فقه مطرح است، ضمن رفع اين تعارض، نشان خواهد داد كه وصف ايمان مقتول در حكم خلود قاتل شانيت داشته و قتال عامدانه و عنودانه به جهت ايمان مقتول مد نظر بوده است كه بالطبع با روح ايمان ناسازگار است. همچنين بر اين اساس روشن خواهد شد كه نه تنها چنين كيفري براي چنين قتلي از سوي خداوند عادل و رحيم، ظلم محسوب نشده، منع عقلي نداشته و در نهايت حكمت است، بلكه حكم زيستن ابدي اين گروه در دوزخ با ديگر آيات نيز همخواني مناسبي داشته و اين آيه، استثنايي از حكم خلود در معناي ابدي بودن عذاب محسوب نمي شود.