تحول زبان سياسي در ايران از مشروطيت تا انقلاب اسلامي

The Developments of Political Language in Iran from Constitutionalism to Islamic Revolution

اين مقاله به تاريخ معاصر ايران مي پردازد و با توصيف شرايط اجتماعي و سياسي ايران از دوران قاجار تا پيروزي انقلاب اسلامي، توضيح مي دهد چگونه زباني كه در سياست به كار مي رفت دچار تغييرات اساسي و تحولات بنيادي شد و اين تغييرات چه تاثير عميقي بر زندگي فردي و اجتماعي ايرانيان بر جاي گذاشت. به طوري كه با تغيير زبان سياسي، تحولات ژرفي در نگاه مردم به زندگي، شيوه زيست آنها، الگوي انديشيدن آنها و در يك كلام در سرشت و سرنوشت آنها ايجاد و به انقلابي عظيم تحت رهبري شخصيتي مقتدر و زعيمي عاليقدر منجر شد. همچنين تاثير تاريخ و سنت و زبان را بر انديشه و وجود انسانها مورد بررسي قرار داده، توضيح مي دهد چگونه با برجسته كردن برخي نمادها توسط روشنفكران و روحانيان و احياي برخي جنبه هاي سنت، فرهنگ ديني جامعه دچار تحول شد و زندگي مردم را متحول ساخت.

This article deals with the contemporary history of Iran and describes the social and political conditions in Iran from the Qajar period to the victory of the Islamic Revolution, and explains how the language used in politics has undergone fundamental and ultimate changes and has had a profound impact on the individual and social life of Iranians. By changing the political language, the profound changes happened in people's view of life, their way of life, the way of thinking and as a matter of fact in their nature and their destiny, led to a great revolution under the leadership of a powerful personality and a high-ranking jurisprudent. It also examines the influence of history, tradition and language on the thoughts and existence of humans, and explains how the religious culture of the society evolved by highlighting some symbols by intellectuals and priests and reviving some aspects of tradition has transformed people life.