تحليل مشخصه‌هاي خشكسالي‌هاي تبريز (20151951)

در اين مطالعه، جهت بررسي خشكسالي­هاي تبريز، از آمار بارش­هاي ماهانه (20151951) استفاده شد. سه مشخصه خشكسالي، شامل دوره تداوم، شدت و بزرگي خشكسالي از مشاهدات تخمين زده شدند. مناسب­ترين توزيع آماري بر هر كدام از مشخصه­هاي خشكسالي برازش داده شد. آنگاه 500 سري مصنوعي با طول مشابه با مشاهدات براي هر مشخصه توليد شد. دو حد­آستانه­اي، شامل ميانگين بارش سالانه ( ) و ميانگين منهاي انحراف­معيار بارش سالانه ( )، براي تحليل در نظر گرفته شد. نتايج حد­آستانه اول نشان داد كه براي سري مشاهدات، بيشينه مقدار مشخصه­هاي Ld، Sd و Md به­ترتيب، برابر 7 سال، 500 ميلي­متر و 71 ميلي­متر در سال بود. توزيع­هاي پوواسون، پيرسون نوع 5 و ويكباي به­ترتيب، براي برازش مشخصه­هاي Ld، Sd و Md مناسب تشخيص داده شدند. چندك 90 درصد براي مشخصه­هاي Ld، Sd و Md به­ترتيب 5 سال، 443 ميلي­متر و 103 ميلي­متر در سال به­دست آمد. بزرگي خشكسالي، در دوره­هاي خشكي روي داده در تبريز حداقل 14 و بيشينه 71 ميلي­متر در سال بود. نتايج حد­آستانه دوم نشان داد كه براي سري مشاهدات، بيشينه مقدار مشخصه­هاي Ld، Sd و Md به­ترتيب معادل 2 سال، 76 ميلي­متر و 38 ميلي­متر در سال بود. هم­چنين توزيع­هاي يكنواخت، بور و مقادير كرانه­اي به­ترتيب براي Ld، Sd و Md مناسب بود. چندك90 درصد براي Ld، Sd و Md به­ترتيب 2 سال، 51 ميلي­متر و 38 ميلي­متر در سال به­دست آمد.