عنوان مقاله :
تهيدستان شهري (نگاهي تاريخي و جمعيت شناختي به حاشيه نشيني در كرمانشاه)
عنوان به زبان ديگر :
(Urban Indigents (Historical and Demographic Review on suburbia in Kermanshah
پديد آورندگان :
كريمي، جليل دانشگاه رازي - گروه علوم اجتماعي , احمدي، وكيل دانشگاه رازي - گروه علوم اجتماعي , حامد، بيتا جهاد دانشگاهي كرمانشاه - گروه جامعه شناسي
كليدواژه :
اسكان غيررسمي , توسعه , حاشيه نشيني , جمعيت , فقر , كرمانشاه
چكيده فارسي :
پيدايش سكونت گاه هاي غيررسمي كرمانشاه به دهه 1340 برمي گردد. در اين پژوهش 13 مورد از اين سكونت گاه ها با استفاده از روش هاي اسنادي و آماري بررسي شده است؛ يافته ها نشان مي دهد كه: وسعت محلات حاشيه نشين از 1352 تا 1390 حدود 14 برابر افزايش يافته است؛ از نظر كالبدي در يك دهه اخير، بهسازي صورت گرفته است؛ از نظر فرهنگي، در تركيب زباني، قومي و مذهبي بافت ها تغييري ديده نشده، موارد پيشين متراكم تر و باثبات تر شده اند؛ جمعيت ابن مناطق در سال هاي 90-1385 اندكي كاهش يافته است. در مقايسه با محله هاي مرفه شهر، جمعيت كمتر از 15 سال، جمعيت فعال، نرخ باسوادي مردان، جمعيت فاقد همسر و مهاجرفرستي در مناطق مساله دار بيشتر است. اين مناطق، در زمينه وقوع جرم از نظر آماري، بر خلاف تصور عمومي، به جز در مورد جرم هاي مربوط به مواد مخدر، وضع چندان نامساعدي ندارند. در موارد غير از مواد مخدر، تصور ميزان امنيت زندگي در اين محلات براي ساكنان آنها با آن چه ساكنان محلات ديگر، از جمله محلات برخوردارتر و مرفه تر درباره آنها در سر دارند متفاوت بوده و ارزيابي ساكنان از امنيت، عموماً بالاتر است. در مجموع اين مناطق را مي توان از لحاظ وضعيت كالبدي به سه دسته تقسيم كرد.: سطحِ 1 (وضعيت نامناسب): دولت آباد، آناهيتا؛ سطحِ 2 (وضعيت نگران كننده): شامل شاطرآباد، باغ ابريشم، حكمت آباد، چقاگلان؛ و سطحِ 3 (وضعيت بحراني): شامل چقاكبود، نوكان، دره دراز، جعفرآباد، كولي آباد، چمن و صادقيه. در اين زمينه مي توان پيشنهاد كرد كه محله دولت آباد و حتي آناهيتا را از شمار بافت هاي داراي مشكلات عميق و جدي خارج كرد.
چكيده لاتين :
Unauthorized Settlement in Kermanshah Emerged in 1960th. We have studied situations of 13 case of these zones by documentary and observe technique. The findings show that: Expanse of Unauthorized Settlement has increased near to 14 times from 1974 to 2011. The population of these 13 zones has had few decreasing from 2007 to 2012. In comparison to wealthy areas, the rate of -14 years population, active population and migration is high. The education rate of males is more than of females, but in wealthy are there is not so different. Non-spouse population of 13 zones has been more than two wealthy areas. For the people of these zones, feeling of security is different of what other people think about. Crime, usually not occur in these zone or not report to police. and the Criminal people of these zones do the crime in other wealthy areas. Anyway, these areas have known as the centers for narcotic substance and alcoholic drinks and in some cases, prostitution.
In all, we can divide these 13 zones to three levels: Scale 1 (bad situation) includes Dolatabad and Anahita; Scale 2(very bad situation) includes Sahterabad, Bagh-e-abrisham, Hekmatabad and Choghagolan; and scale 3(very very bad Situation) includs Choghakabood, Nokan, Darrederaz, Jafarabad, Koliabad, Chaman and Sadeghieh. It seems two zones of Anahita and Dolatabad have necessary conditions to be indicated as an ordinary area of the city.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جامعه شناسي معاصر
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جامعه شناسي معاصر