بايسته‏هاي رسانه اخلاق‌گرا در آموزه‎هاي مهدويت، معطوف به همگرايي و تقريب مذاهب

يكي از برترين آموزه‎هاي ديني كه امري پذيرفته‎شده و مشترك در بين مذاهب مختلف اسلامي است، اعتقاد به مهدويت است فارغ از تفاوت‎هاي جزئي كه ذيل اين اصل بيان مي‎كنند، آيا امكان بهره‎گيري از اين قابليت، از سوي اصحاب رسانه جهت تقريب مذاهب امكان‎پذير است؟ رويكرد سلبي و ايجابي پيش‌روي رسانه، نقش اساسي در هم‌گرايي و واگرايي جامعه دارد. اتخاذ راهبردهاي مناسب، جهت سرمايه‎گذاري از اين پتانسيل بايد در اولويت سياست‌گذاري متصديان رسانه قرار گيرد؛ فرصت‌يابي آن‎ها از اين ظرفيت ناب و مشترك، جهت هم‌گرايي و برون‎رفت از معضلات و گسست‎هاي مذهبي، ضرورت برنامه‌ريزي در اين زمينه را آشكارتر مي‌سازد. لازمه چنين راهكاري، اقداماتي را طلب مي‌كند كه يكي از آن‎ها متعهد شدن متوليان رسانه به مجموعه‎اي از استانداردهاي اخلاقي است كه داراي مقبوليت اجتماعي و برخاسته از بطن و فرهنگ جامعه مورد نظر است. براساس چنين آموزه‎ مشتركي مي‎توان در راستاي همفكري و همكاري ميان اديان آسماني، به‌ويژه مسلمانان اقدام كرد و بر طبق الگوي مدينه فاضله عصر موعود، زندگي امروز و قبل از حضور آن حضرت را سامان و نظم بخشيد. پژوهش حاضر درصدد است با روش توصيفي _ تحليلي، هنجارهاي اخلاقي رسانه را در طرح مباحث مهدويت در سه محور اخلاقي: رويكردها، روش‌ها و تبيين و پردازش، معطوف به همگرايي مذهبي دنبال كند تا زمينه‎هاي انسجام و وفاق ملي كه مقدمه زمينه‎سازي ظهور است را فراهم كند.