نقد و بررسي مقاله «مهدي» در دائرة‌المعارف بريتانيكا با تأكيد بر منابع اهل‌سنّت

اعتقاد به ظهور منجي در آخرالزمان، ريشه در دل تاريخ داشته و منحصر به اسلام و تشيّع نيست، بلكه كم و بيش همه اديان الهي، صرف‌نظر از نوع جهان‌بيني و اختلاف‌هايي كه در ويژگي‌هاي منجي موعود دارند، نويد آمدن وي را داده‌اند و براي او نشانه‌هايي ذكر كرده‌اند. در دين اسلام يعني در ميان شيعه و اهل‌سنّت، تفسير روشني از ظهور مهدي ارائه شده و چگونگي قيام و حوادثي كه به عنوان نشانه نزديكي ظهور رخ خواهد داد بيان شده است. اما با اين وجود برخي از مستشرقان به عنوان محقّق و پژوهشگر علوم مذهبي و ديني، قدم در اين عرصه گذاشته و بدون اطلاع و آگاهي كافي و درست از اصل موعود اسلام و مسئله «مهدويت»، درصدد ارائه نظريات نادرست و زير سؤال بردن مسئله «وجود مهدي» برآمده‌اند و با عنوان كردن مطالبي بدون سند و نسبت دادن آن مطالب به اهل‌سنّت، سعي در تخريب و انكار باور مهدويت دارند و بدين ترتيب موجب انحراف و به غلط افتادن مخاطبان، در شناخت اسلام، تشيّع و حضرت مهدي موعود مي‌شوند. در حاليكه بزرگان اهل‌سنّت، خود در مهم‌ترين و قديمي‌ترين كتاب‌‌هايشان مسئله اعتقاد به مهدي و ظهور ايشان را با آيات قرآن و روايات فراوان مطرح ساخته‌اند. نوشتار حاضر با روش توصيفي _ كتابخانه‌اي و با رويكردي تحليلي بر آن است تا ابتدا معنا و مفهوم واژه «مهدي» را كه در دائرة‌المعارف بريتانيكا در مقاله‌ «مهدي» نوشته شده بررسي و نقد نمايد، همچنين با طرح شبهات موجود در اين مقاله، به نقد آن‌ها با استفاده از منابع مهم شيعه و اهل‌سنّت بپردازد. تلاش نويسندگان اين پژوهش، تبيين بي‌اساس بودن شبهات مطرح در اين مقاله و عدم آگاهي نويسنده و يا نويسندگان آن، از منابع اهل‌سنّت و نقطه نظرات آنان در مسئله مهدويت است. نويسنده با غرض‌ورزي و عدم اطّلاع كافي نسبت‌هاي ناروايي به علماي اهل‌سنّت داده است.