عنوان مقاله :
نقش مهدويت در وحدت و همگرايي جهان اسلام
پديد آورندگان :
الهينژاد ، حسين پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي , شاهرخي ، حامد دانشگاه علامه طباطبايي
كليدواژه :
مهدويت , وحدت , همگرايي , جهان اسلام
چكيده فارسي :
بر اساس آيات و روايات و نيز تجربه بشر در طول تاريخ، اتحاد و همگرايي دو عامل مهم و مؤثر در ساماندهي و رساندن جامعه به سوي مقصود و هدف خود هستند؛ و در پرتو آنها همواره پيشرفت و شكوفايي و عزت و اقتدار و خلاقيت و در نهايت به حاكميت بر زمين نائل خواهند گشت، در نقطه مقابل، فقدان اين دو عامل در جامعه باعث خودبرتربيني و بروز تعصبات قومي و فرقهاي و پراكندگي و سلب نعمت از آنان و در نهايت به ذلّت و استعمار مبتلا خواهند شد. پس جايگاه اتحاد و همبستگي در جهتدهي جامعه به سوي پيشرفت و تعالي، جايگاه مهم و خطيري است. هرچه اتحاد ميان مردم بيشتر باشد، حركت مردم به سوي جامعه مطلوب سرعت بيشتري مييابد. اتحاد، در بسترها و زمينههاي گوناگوني قابل توجيه است؛ زيرا گاهي براساس باورها شكل ميگيرد و گاهي بر اساس ملّيت و نژاد قابل پيگيري است و زماني هم وطن و جغرافيا اين نقش را ايفا كرده و مردم را به سوي اتحاد و همدلي حركت ميدهند. در نتيجه اتحاد داراي بسترهاي مختلفي است كه با رويكردهاي اعتقادي، اجتماعي، نژادي، جغرافيايي و... توجيه ميشود. يكي از آن بسترها، باورداشت مهدويّت و مؤلفههاي اساسي و مشترك آن همچون اصل ظهور و انتظار و حتميت آنها و نام و اوصاف امام مهدي و نسب ايشان و حكومت جهاني، گسترش عدالت و ديگر مؤلفهها است كه مورد قبول همه گروههاي اسلامي بوده و سوژه مناسب و مهمي براي ايجاد اتحاد ميان مسلمانان و جوامع اسلامي ميباشد. لذا اين پژوهش با بيان و تمركز بر برخي از مؤلفههاي وحدتبخش به نقش آنها در همگرايي معتقدان به اين باور اصيل اسلامي پرداخته است و در صدد پاسخ به اين پرسش اساسي است كه مهدويت در همگرايي جهان اسلام چه نقشي دارد؟