هيجان ورزشي و كارايي جمعي در ورزشكاران سالم و معلول

هدف پژوهش حاضر بررسي كارايي جمعي و هيجان ورزشي و عوامل پيش‌بيني كنندۀ منابع كارايي جمعي توسط هيجان ورزشي در ورزشكاران سالم و معلول بود كه به روش پس‌رويدادي انجام شد. 41 ورزشكار معلول و 43 ورزشكار سالم به صورت خوشه‌اي از رشته‌هاي تيمي انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌هاي هيجان ورزشي و كارآمدي جمعي در ورزش استفاده شدند. تحليل واريانس چندمتغيره و رگرسيون چندمتغيري در سطح معناداري 0.05 استفاده شد. تفاوت معناداري در هيجان ورزشي و كارايي جمعي بين ورزشكاران سالم و معلول، نشان داده شد. از بين عوامل هيجان ورزشي و كارايي جمعي، تنها در عامل اضطراب و خشم، تفاوت معناداري بين دو گروه وجود داشت. علاوه ‌براين، هيجان ورزشي در ورزشكاران معلول 31 درصد و در ورزشكاران سالم 15 درصد از تغييرپذيري كارايي جمعي را پيش‌بيني كرد. همچنين اهميت سابقه ورزشي و تنظيم اضطراب و خشم در ورزش‌هاي معلولين و شادي در ورزشكاران سالم مورد بحث قرار گرفت.