رابطه استفاده از تلفن همراه هوشمند و شكاف ديجيتالي در شهر تهران

The study of the relation between smart phone usage and digital divide in Tehran

گسترش روافزون استفاده از تلفن همراه در كشور و اهميت بحث شكاف ديجيتالي، بدليل آثاري كه بر توسعه جامعه دارد، تحقيق درباره رابطه اين دو را ضروري كرده است. تحقيق حاضر، با مبنا قرار دادن نظرات ون دايك و ون ديورسن درباره شكاف ديجيتالي به اين پرسش پرداخته است كه آيا استفاده از تلفن همراه هوشمند به ايجاد نوعي از شكاف ديجيتالي منجر شده است؟ هدف ديگر تحقيق نيز مشخص ساختن ميزان تاثير برخي متغيرهاي جمعيت شناختي- اقتصادي بر شكاف ديجيتالي مبتني بر تلفن همراه هوشمند است. اين تحقيق با روش پيمايش ميداني انجام شده و با نمونه گيري در دسترس، 273 پاسخنامه در شهر تهران گردآوري شد. نتايج تحقيق نشان داد كه شكاف ديجيتالي در مهارت هاي شبكه اي، مهم ترين شكاف ايجاد شده بين افراد است و پايگاه اقتصادي و تحصيلات بيشترين نقش را در ايجاد شكاف ديجيتالي دارند در حالي كه متغيرهاي سن، جنس و قوميت تنها بر يكي از سطوح دسترسي هاي منجر به شكاف ديجيتالي اثر دارند.

Nowadays, many Iranians are using smart phones. Also, the digital divide problem remains an important issue in contemporary urban Iran. Thus, doing research into the relation between these variables is necessary to provide a better understanding of the problem. Using Van Deursen and Van Dijk theory, this paper aims to clear if smart phone usage causes some new kinds of digital divide or not. Furthermore, we measured the correlations between some socio-demographical variables with digital divide. We surveyed 273 of Tehran citizens to answer the research questions and test the hypotheses. Finding shows that the main divide occurs in skills acces also there is a divide in material access but. In addition, class and education have the most effect on digital divide. Class affect the all kinds of accesses and education have effect on 2 of them, while other variables such as age, gender and ethnicity don not have significant effect on different levels of access.