مطالعه نشاط اجتماعي با تأكيد بر محور سلامت اجتماعي پژوهشي تركيبي در بين شهروندان شهر مشهد

A Study of Social Happiness with an Emphasis on Social Well-Being: A Mixed-Method Research Conducted Among Citizens of Mashhad

نشاط اجتماعي آن دسته از رفتارهايي است كه به صورت شيوه‌هاي بياني و رفتاري ابراز مي‌گردد تا حس خوب و شور و شعف را انتقال دهد و منجربه آرامش گردد.اين نوشتار با رويكرد سلامت اجتماعي و راهبرد پراگماتيسم موردمحور مبتني بر روش تركيبي درگام كيفي از مطالعه موردي جمعي، در گام كمّي‌ (پيمايش از نوع توصيف) و روش درون يابي نقطه‌اي (تحليل فضايي) براي تحليل شيوه‌هاي رفتاري و بياني نشاط اجتماعي بهره برده است. در اين تحقيق از نمونه‌گيري هدفمند مبتني بر موردي نوعي، تصادفي ساده متناسب با حجم هر منطقه و نمونه‌گيري مكاني و منطقه‌اي استفاده شده است.جمع‌آوري يافته‌ها مبتني بر تحليل تماتيك (كدگذاري باز و محوري) ، توصيف آماري و تحليل فضايي بوده است. از ابزارهاي مصاحبه‌ نيمه عميق، پرسشنامه مصاحبه‌اي محقق ساخته و ترسيم نقشه‌هاي شهري براي جمع‌آوري اطلاعات استفاده شده است.قلمرو تحقيق مناطق شهري مشهد در نيمه اول سال 1397 بوده است. واحد تحليل در رويه كمّي ‌خانوار ، در بعد كيفي مشاركت كنندگان و درسطح تحليل فضاي مناطق شهري بوده است. ميزان آلفاي سوالات پرسشنامه تحقيق برابر با (80/0) بدست آمده است. مهمترين مقوله‌هاي محوري رويه كيفي با تاكيد بر تيپ‌هاي نشاط بخشي گرم و سرد و نشاط گيرندگي معطوف به نمايشي كردن موقعيت، شالوده شكني موقعيت، تاثير بر ديگري (نفوذ اجتماعي)، نوع دوستي، ديگرخواهي، درون نگري همدلانه، كسب آرامش و كاهش تنش روزمره بوده است.نتايج بخش كمّي‌ و تحليل فضايي مناطق اشاره به‌اين مي‌كند كه تيپ نشاط دهندگي گرم، معطوف به شور و شعف در حد متوسط رو به پايين تا پايين در سطح مناطق بوده است.نشاط دهندگي تيپ سرد معطوف به حس خوب در بين مناطق مختلف شهري در حد متوسط رو به بالا تا بالا بوده است. نشاط گيرندگي معطوف به كسب آرامش در سطح مناطق شهري متوسط رو به بالا بدست آمده است.با توجه به نتايج مي‌توان گفت كه اجراي مراسم‌هاي نشاط بخش به زندگي اجتماعي معنا و تعلق اجتماعي مي‌بخشند و افراد را براي خوب تر زندگي كردن، مطلوبيت و بهتر زندگي كردن در مقابل افسردگي تشويق مي‌كنند و سطح كيفيت زندگي را ارتقاء مي‌بخشند، از اين رو به مدد رويكرد مددكاري اجتماعي مي‌توان با تقويت و حمايت از موارد فوق بهبود و ارتقاء سلامت اجتماعي شهروندان را مد نظر قرار داد.

Social happiness refers to behavior that is demonstrated by expressive and behavioral modes to convey a sense of passion and vigor, and contribute to enhanced relaxation of people. This paper uses a social well-being approach and a pragmatism strategy underlined by a mixed-method approach. In the qualitative step, the descriptive survey and in the qualitative step, the point interpolation (spatial analysis) have been used to analyze behavioral and expressive modes of social happiness. In this research, purposeful sampling consistent with the size of each area and the spatial and regional sampling methods was utilized. The data collection was based on thematic analysis (open and axial coding), statistical descriptive, and spatial analysis. Semi-deep interviews and self-administered questionnaires along with urban maps were used to collect data. The study area covered urban areas of Mashhad in the first half of the year 2018. The unit of analysis was family, in the quantitative step, the participants, in the qualitative step, and urban areas, at the level of spatial analysis. The Cronbach’s alpha was calculated for the research items (α=0.80). The main categories of the qualitative procedures with emphasis on warm