عنوان مقاله :
رابطه توسعه و طلاق در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between Development and Divorce in Iran
پديد آورندگان :
ديهول، منصور گروه مطالعات اجتماعي شركت بين المللي پردازش اطلاعات نقش كليك , احمدي، سيروس دانشگاه ياسوج -گروه جامعهشناسي , ميرفردي، اصغر دانشگاه شيراز - گروه جامعه شناسي
كليدواژه :
توسعه اقتصادي - اجتماعي , ايران , روش سريهاي زماني , طلاق
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين توسعه اجتماعي - اقتصادي و طلاق در كشور در طي سالهاي 1392-1360 انجامشده است. بنابراين رويكرد اين پژوهش به موضوع توسعه و طلاق و برهمكنش آنها، رويكردي جامعهشناختي به مطالعه انحرافات و مسائل اجتماعي در بستر توسعه و تحولات اجتماعي است. تحقيق حاضر از نوع كمّي- طولي است كه به روش سريهاي زماني (تحليل ثانويه) انجامشده است. مشاهدات مربوط به متغيرهاي تحقيق، در دوره زماني 92-1360 جمعآوري و مورد بررسي قرارگرفته است. پژوهش در سطح كلان انجامشده و به همين دليل جامعه مورد بررسي، سطح مشاهده و تحليل، كل كشور است.
چارچوب نظري مبناي تحليل، نظريه تغيير ارزشها در جوامع در حال گذار و پذيرش طلاق بهعنوان پيامد تحولات ارزشي توسعه اقتصادي- اجتماعي و برخورد ارزشها و هنجارهاي مدرن با ارزشها و هنجارهاي سنتي تخصيص نقشها در حوزه ازدواج و خانواده است، كه انتظار ميرود با افزايش سطح توسعهيافتگي كشور، ميزان آن نيز افزايش پيدا كند. يافتههاي مطالعه نشان ميدهد كه همراه با روند رشد شاخصهاي توسعه در طول دوره مورد بررسي در كشور، ميزان طلاق نيز افزايش قابلتوجهي پيداكرده است. بررسي روابط كوتاهمدت بين متغيرها نشان ميدهد كه از ميان متغيرهاي مورداستفاده جهت سنجش توسعه اقتصادي - اجتماعي، سطح باسوادي و اشتغال در بخش صنعت در كوتاهمدت تأثير منفي بر طلاق داشته و باعث كاهش آن ميشود درحاليكه بررسي روابط بلندمدت نشان ميدهد كه هر چهار متغير نرخ باسوادي، ميزان اشتغال در بخش صنعت، اميد به زندگي و دسترسي به زيرساختهاي توسعهاي داراي اثر مثبت بر طلاق بوده و سبب افزايش طلاق شدهاند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the relationship between socioeconomic development and divorce in Iran during the years 1392-1396. The present research is quantitative-longitudinal and has been done by time series method. The research variables have been collected and reviewed during the period 1360- 1392. The research is carried out at a macro level and therefore the studied community is the level of observation and analysis of the whole country. Theoretical framework, admission of divorce is the result of the evolution of value-added socio-economic development and Divorce rates are expected to increase as the country's level of development grows. The findings of the study indicate that along with the growth trend of development indicators during the period under study in the country, the amount of divorce has also increased significantly. The level of literacy and employment in the industrial sector in the short run has a negative effect on divorce and reduce divorce. While the four variables of literacy rates, employment rates in industry, life expectancy, and access to developmental infrastructure have a positive effect on divorce, they have increased divorce rates.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه مددكاري اجتماعي
عنوان نشريه :
پژوهشنامه مددكاري اجتماعي