الگويي براي توسعه و پرورش استعدادهاي برتر علمي: رويكردي تركيبي

با تبلور عصر دانش‌محور، انديشمندان به اين درك مشترك رسيده‌اند كه داشتن جامعه‌اي توسعه‌يافته و رشد و بالندگي در ابعاد مختلف، در گرو تلاش در توسعه و پرورش استعدادهاي برتر مي‌باشد. براين اساس، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگويي مطلوب براي توسعه و پرورش استعدادهاي برتر علمي مبتني بر رويكردي تركيبي (كيفيكمي) و با روش توسعه‌ايكاربردي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش شامل استعدادهاي برتر علمي و همچنين مديران ارشد مراكز نخبگاني مي‌باشند. نمونه آماري به روش هدفمند قضاوتي به تعداد 22 نفر انتخاب شده‌اند. گردآوري داده‌ها به دو روش كتابخانه‌اي و ميداني (مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با خبرگان و پرسشنامه) بوده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها در مرحله كيفي از روش تحليل مضمون و در مرحله كمي، از رويكرد تصميم‌گيري چندمعياره با روش تئوري اعداد خاكستري بهره گرفته شده است. نتايج بخش كيفي پژوهش منتج به ارائه الگويي براي توسعه و پرورش استعدادهاي برتر علمي (استعدادپروري) گرديده است. همچنين در بخش كمي پژوهش، مهمترين فرايندهاي توسعه و پرورش استعدادهاي علمي تبيين و رتبه‌بندي گرديده‌اند.