الگوي انتخاب استراتژي مديريت‌دانش جهت پايش فرآيندهاي داخلي در سازمان‌هاي نظامي

اين پژوهش با هدف، ارائه الگوي بهينه انتخاب استراتژي‌هاي مديريت‌دانش جهت پايش فرايندهاي داخلي به كمك مدل تركيبي ديمتل و تحليل شبكه فازي در يكي از سازمان‌هاي‌ نظامي انجام شده است. اين تحقيق در دو فاز ميداني انجام پذيرفته است. جامعه‌آماري فاز نخست 44 نفر از خبرگان به روش نمونه‌گيري هدفمند كه شامل صاحبنظران اساتيد دانشگاه‌هاي تهران، شهيد بهشتي و دفاع ملي در حوزه‌هاي مديريت و مهندسي صنايع به همراه مديران و معاونين سازمان نظامي و در فاز دوم شامل 310 نفر از كليه پرسنل ستادي سازمان بوده كه از اين تعداد به روش تصادفي ساده، 201 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند و با استفاده از پرسشنامه‌هاي محقق ساخته مقايسه زوجي در فاز اول و پرسشنامه استاندارد در فاز دوم و با كمك نرم‌افزارهاي S.P.S.S و Super Decision داده‌ها جمع‌آوري و تحليل شده‌ است. نتايج فاز نخست انتخاب استراتژي مستندسازي به‌عنوان بهترين استراتژي براي پايش فرآيندهاي سازماني و همچنين فاكتورهاي رسميت، اندازه و پراكندگي‌جغرافيايي، ماهيت‌كار و محافظه‌كاري مديران به‌عنوان زيرشاخص بوده است. يافته‌هاي فاز دوم نشان داد كه استراتژي مديريت‌دانش در پايش فرآيند مؤثر است و مديريت‌دانش از طريق شاخص‌هاي تاثيرگذار شامل كاهش هزينه، كاهش زمان، جلوگيري از دوباره‌كاري‌ها، كاهش ريسك از دست دادن دانش بعلت ترك سازمان توسط افراد، كاهش وابستگي دانش به افراد و افزايش سرعت دسترسي به دانش، بر روي پايش فرايندهاي داخلي موثر واقع شده است. پيشنهاد مي‌شود سازمان از ابزارهاي فناورانه همانند سيستم‌هاي پشتيباني از تصميم‌گيري (DSS) و گروه افزارها نظير مخازن مستندات، نقشه‌هاي دانشي، جريان كار و پايگاه‌هاي داده مشترك استفاده نمايد.