روش‌هاي ايجاد و تعميق باور به وجود خداوند در تربيت اعتقادي براساس سيره امام رضا (ع)

تربيت اعتقادي مهم‌ترين بخش نظام جامع تربيتي اسلام است كه در آن اصول اعتقادات اسلام؛ يعني باور به خداوند، پيامبران، امامت و معاد به متربي منتقل مي‌شود. در اين بين، اعتقاد به وجود خداوند اصل و بنياد ديگر باورها به‌شمار مي‌رود. از آنجا كه اسلام، نظام تربيتي ويژه خود را ارائه كرده‌، لازم است تا روش‌هاي مناسب با اصول اعتقادي اسلام بر مبناي متون اسلامي استخراج شده و تعيين شوند. يكي از منابع استخراج روش‌هاي تربيتي، سيره قولي و عمل امامان معصوم (ع) از جمله امام همام علي بن موسي الرضا (ع) است كه به اعتبار فرصت تاريخي ويژه‌اي كه براي آن حضرت پديد آمد‌‍، مي‌تواند منبع سرشاري از نظامات تربيتي را دربر داشته باشد. مقاله حاضر با اين پيش فرض، به تبيين روش‌هاي تربيت اعتتقادي با هدف ايجاد باور به وجود خداوند بر اساس سيره و سخنان حضرت رضا (ع) پرداخته است. روش‌هايي؛ مانند تكرار مفروضات بديهي با شيوه‌هاي همراه با تمثيل جذاب و نوآورانه، ايجاد انس و احساس محبت به خداوند، عقل‌گرايي، علم آموزي، استدلال‌ محوري، پاسخ‌دهي به شبهه و ابطال ديدگاه‌هاي رقيب، برجسته‌سازي و ايجاد اهميت و تفهيم غير مستقيم، مهم‌ترين روش‌هاي قابل برداشت از سخنان حضرت رضا (ع) در ايجاد باور به وجود خداوند است.