نقش واسطه‌اي باورهاي فراشناختي در رابطه بين جهت‌گيري هدف و اضطراب امتحان دانشجويان

هدف: هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي نقش واسطه‌اي باورهاي فراشناختي در رابطه بين جهت‌گيري هدف و اضطراب امتحان دانشجويان بود. روش: روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري، دانشجويان دانشگاه پيام نور اقليد (استان فارس) در سال 9392 بود كه افراد نمونه به تعداد 160 نفر به روش تصادفي ساده برگزيده شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامه‌هاي باورهاي فراشناختي، جهت‌گيري هدف و اضطراب امتحان بود. داده‌ها با ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان با استفاده از الگوي بارون و كني (1986) با استفاده از نرم افزار Spss19 مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه جهت‌گيري عملكرد گرايشي و عملكرد گريزي به‌صورت مستقيم قدرت پيش‌بيني اضطراب امتحان را دارند، همچنين جهت‌گيري هدفي به‌طور مستقيم قدرت پيش‌بيني باورهاي فراشناختي را دارند ازجمله جهت‌گيري عملكرد گرايشي بر باورهاي منفي، اعتماد شناختي و آگاهي شناختي و بلاتكليفي بر كنترل افكار. نتيجه‌گيري: با تقويت جهت‌گيري تسلطي و يادگيري كه وابسته به راهبردهاي شناختي و فراشناختي هستند مي‌توان اضطراب امتحان در دانشجويان را كاهش داد.