اولويت هاي سياست خارجي و امنيتي اسرائيل در فضاي نوين منطقه اي

Precedence of Israel Foreign & Security Policy in New Regional Area

از ابتداي تشكيل رژيم ­صهيونيستي رويكرد سياست خارجي و امنيتي اسرائيل برآموزه ­هاي تحريف شده مذهبي، استراتژي گسترش سرزمين و شهرك­ سازي، دستيابي به عمق استراتژيك، فائق آمدن بر چالش ­ها و شكاف­ هاي دروني و در نهايت رسيدن به آرمان اسرائيل بزرگ به عنوان تمهيدي جهت تحقق وعده­ هاي توراني، استوار بوده است. اكنون و پس از گذشت 60 سال از تشكيل اين رژيم و سپري نمودن جنگ­ هاي متعدد به ويژه جنگ 33 روزه، همچنين وقوف به شكاف­ ها و چالش­ هاي دروني و خواست افكار عمومي مبني بر برقراري و تامين امنيت، دولت مردان اسرائيل تصميم به تغيير سياست خارجي و امنيتي براي دستيابي به امنيت پايدار گرفته­ اند. اين تحول شامل تصميم اين رژيم براي عقب ­نشيني ارضي و تعريف مرز و تصحيح استراتژي­ هاي منطقه ­اي به جاي اشغالگري، سلطه و سركوب مي­ باشد. بديهي است كه اين تحول پيامدها و آثاري را براي منطقه و ايران به همراه خواهد داشت.

From the preliminary of creating the Zionist regime, the approach of foreign policy and security of Israel, based on factious religious teachings, strategy of extend pending territories and building town, obtain to strategic depth, dominance on challenges and internal splits and in extreme gain to ideal of the greater Israel in order to realization the promises of the old testament. New, after passage the sixty years from the creating this regime and passage the several wars and 33day war between Hizbullah and Israeli army- also knowledge toward internal splits and challenges and the will of public opinion on creation and secure the safety, Israel decided to change its foreign policy and security to obtain the permanent security. This vicissitude is inclusive the decision of this regime for withdrawal from the occupied territories, redefinition of borders and rectification of regional strategies instead of occupied and mastery. It is evident that this vicissitude will have affects and consequences on area of regional and Iran.