بررسي عوامل مؤثر بر نرخ وصول تسهيلات بانك كشاورزي استان خراسان رضوي (كاربرد مدل اقتصادسنجي توبيت)

يكي از موضوعات مهم در خصوص اعطاي تسهيلات بانكي، احتمال عدم تعهد تسهيلات گيرنده در بازپرداخت تسهيلات دريافتي است. عوامل متعددي در عدم بازپرداخت بدهي بانك ها دخيل هستند كه با شناسايي آن ها مي توان زمينه را براي كاهش و كنترل ريسك اعتباري فراهم كرده و در فرآيند اعطاي اعتبارات بهبود ايجاد نمود. در اين مطالعه به بررسي عوامل مؤثر بر نرخ وصول تسهيلات با مطالعه موردي بانك كشاورزي استان خراسان رضوي با استفاده از مدل اقتصادسنجي توبيت پرداخته شد. براي اين منظور با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي كوكران تعداد 215 مشتري از مشتريان مختلفي كه بخشي از تسهيلات دريافتي آن ها از شعب بانك كشاورزي استان خراسان رضوي در سال 1392 با عدم وصول مواجه شده بود، انتخاب شده و اطلاعات مورد نياز مطالعه گردآوري گرديد. نتايج تخمين مدل توبيت با استفاده از نرم افزار STATA نشان داد كه اندازه تسهيلات، داراي اثر مستقيم ضعيفي، نرخ سود بازپرداخت تسهيلات اثر معكوسي و بي معني، طول دوره بازپرداخت تسهيلات اثر مثبت و قوي، ضمانت از نوع ضمانتي اثر مثبت، ضمانت از نوع وثيقه اي اثر معكوس، وقوع حادثه اثر معكوس و همزماني سر رسيد پرداخت تسهيلات با فصل فروش محصول داراي اثر مستقيم قوي بر نرخ وصول تسهيلات مي باشد.