مدلي نوين براي برآورد حجم پول‌هاي كثيف در اقتصاد ايران (كاربرد روش‌هاي عددي و مسئله معكوس در اقتصاد)

پول‌شويي با مكيدن ارزش‌افزودۀ توليد، باعث افزايش خط فقر مي گردد؛ ازاين‌رو در سال‌هاي اخير، تمايل زيادي براي سنجش اين پديده صورت گرفته و در كنار ساير متغيرهاي مشابه در حوزۀ مالي اقتصادي، تلاش شده تا از روش‌هاي مختلفي براي برآورد ميزان و حجم آن بهره گرفته شود كه برخي ازاين‌روش‌ها، مستقيم و برخي ديگر، غيرمستقيم هستند و عمدتاً بر سنجش افكار و ادراك مردم و متخصصان استوار مي‌باشند. بااين‌حال در مقالۀ حاضر سعي شده تا ضمن بيان چگونگي مدلسازي روابط اقتصادي، الگوريتم جديدي براي سنجش فساد مالي در ايران معرفي گردد كه اين الگوريتم مبتني بر تكنيك‌هاي رياضي است؛ درحالي‌كه ساير روش‌ها، بنا به ماهيتي كه دارند داراي پيش‌فرض‌هاي متعددي هستند كه باعث بروز مشكلات عديده و خطاي فاحش مي‌گردد. لازم به ذكر است، مدل حاضر با توجه به مدلسازي باتاچاريا براي پول‌هاي كثيف ارائه شده كه براي اين امر از آمار و اطلاعات بانك مركزي در طي سال‌هاي 1386-1352 استفاده گرديده است. نتايج تحقيق حكايت از روند افزايشي حجم پول‌هاي كثيف در اقتصاد ايران دارد كه به‌شدت با اهداف توسعه اي كشور در تناقض است، لذا مسئولان براي دستيابي به چشم‌انداز ايران 1404، بايد تدابيري جدي در جهت مبارزه با اين پديده بينديشند.