رواسازي مقياس نگرش به شهروند جهاني در دانشجويان دانشگاه سمنان

سيماي جديدي از مفهوم شهروندي با عنوان شهروند جهاني در حال شكل گيري و تكامل است. پژوهش حاضر با هدف تهيه و رواسازي مقياسي براي اندازه گيري نگرش دانشجويان به مفهوم شهروند جهاني انجام شد. جامعه آماري دانشجويان دانشگاه سمنان در سال تحصيلي 1394-95 بودند (15214=N). شركت كنندگان 460 دانشجو بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي از تمام دانشكده هاي اين دانشگاه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه 37 سؤالي مدل مفهومي شهروند جهاني مورايس و آگدن بود. داده ها با روش تحليل عاملي تأييدي تحليل شدند. چهار مدل رقيب شامل مدل تك عاملي، مدل هشت عاملي مرتبه اول، مدل هشت عامل مرتبه يكم با سه عامل مرتبه دوم، مدل هشت عامل مرتبه يكم با سه عامل مرتبه دوم و يك عامل مرتبه سوم آزمون شد. يافته ها نشان داد كه يك مدل عاملي مرتبه دوم شامل هشت عامل مرتبه يك در سه عامل مرتبه دوم از برازندگي و ايجاز مناسب نسبت به ساير مدلهاي رقيب برخوردار است. بدين ترتيب سازه شهروند جهاني با سه بُعد كلي مسئوليت اجتماعي، صلاحيت جهاني و مشاركت مدني جهاني مي تواند ابزاري مناسب براي سنجش نگرش دانشجويان به موضوع شهروند جهاني در نظر گرفته شود.