تأثير جهتگيري و برنامه‌ريزي مسير شغلي متنوع بر اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان آموزش عالي

پژوهش حاضر كه به منظور تحليل تأثير جهتگيري و برنامه ريزي مسير شغلي بر اشتغال پذيري دانشجويان دكتري دانشگاه لرستان انجام شد، از نظر هدف كاربردي و بر اساس نوع گردآوري داده ها توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش كليه دانشجويان مقطع دكتري دانشگاه لرستان با تعداد 400 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي شده 200 پرسشنامه در ميان آنها توزيع شد. الگوريتم تحليل داده ها به روش حداقل مربعات جزئي كه شامل بررسي مدل هاي اندازه گيري و برازش مدل ساختاري بود، براي سنجش روابط بين متغيرهاي پژوهش استفاده شد كه برازش مناسب هر دو بخش الگوريتم داده ها نشان دهنده مطلوبيت و قابل قبول بودن پرسشنامه ها و ساختار مكنون در سطح شاخص ها و سؤالات پژوهش بود. نتايج تحقيق حاكي از تأثير مثبت جهتگيري مسير شغلي متنوع بر برنامه ريزي مسير شغلي و همچنين تأثير مثبت برنامه ريزي مسير شغلي بر سرمايه هاي مسير شغلي (انساني، اجتماعي و روانشناختي) بود. علي رغم تأييد تأثير مثبت سرمايه اجتماعي و روانشناختي بر اشتغال پذيري افراد، تأثير سرمايه انساني بر اشتغال پذيري تأييد نشد و در نهايت، سرمايه اجتماعي مهم ترين سرمايه مسير شغلي براي ارتقاي اشتغال پذيري شناخته شد.