علل و زمينه هاي فساد دانشگاهي و پيامدهاي ناشي از آن

سؤال اصلي پژوهش اين بود كه چه دلايل، شرايط و زمينه هايي سبب ايجاد فساد دانشگاهي مي شود و بروز فساد دانشگاهي چه پيامدهايي براي دانشجويان، استادان، ساختار نظام آموزش عالي و ديگر نهادها و سازمان هاي جامعه دارد. روش پژوهش تئوري زمينه اي بود. داده ها از طريق مصاحبه كيفي عميق با 22 نفر از دانشجويان دوره دكتري، اعضاي هيئت علمي دپارتمان علوم اقتصادي و اداري و علوم انساني و اجتماعي دانشگاه هاي شهيد بهشتي، تربيت مدرس و مازندران و همچنين سياستگذاران حوزه علم و فناوري در سال 96-1395 به شيوه نمونه گيري نظري و هدفمند جمع آوري شد. يافته ها نشان داد كه تعدد نهادهاي تصميم گيرنده خط مشي علمي، تمركزگرايي، توجه به كمّيت به جاي كيفيت، قانون گريزي، تجاري شدن آموزش عالي، افزايش تقاضاي جامعه براي آموزش عالي و مدرك گرايي از جمله علل اصلي بروز فساد دانشگاهي است. همچنين شرايط و زمينه هاي ديگري چون شكاف بين دانشگاه و صنعت، رويه هاي نادرست نظارت رسمي در دانشگاه ها و تنزل آموزش در بروز فساد دانشگاهي مؤثرند. مطالعه نشان داد كه پيامد چنين فسادي به كمرنگ شدن اخلاق فردي و حرفه اي، پيامدهاي منفي اقتصادي و پايين آمدن رفاه كلي جامعه منجر خواهد شد.