مقايسه‌ي رشد زبان گفتاري در دانش‌آموزان نارساخوان و عادي پايه‌‌ي اول تا سوم

Comparing spoken language development in Dyslexic and Normal First to Third Grade Students

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه­ ي رشد حوزه ­هاي زباني كودكان نارساخوان و عادي بود. روش اين پژوهش، توصيفي و از نوع پس ­رويدادي يا علّي– مقايسه ­اي بود. در اين پژوهش 60 نفر شامل: 30 دانش­ آموز نارساخوان رشدي و 30 دانش ­آموز عادي پايه­ ي اول تا سوم دبستان شركت داشتند. اين دانش ­آموزان از طريق نمونه ­گيري در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از آزمون هوش تجديد نظر شد­ه­ ي وكسلر كودكان و آزمون خواندن و نارساخواني (نما) مورد بررسي قرار گرفتند؛ درنهايت نيز، جهت ارزيابي رشد زبان گفتاري، از نسخه ­ي نهايي آزمون رشد زبان استفاده شد. تحليل يافته ­ها با استفاده از آزمون­ هاي آماري من­ ويتني و كروسكال واليس صورت گرفت. يافته­ هاي به ­دست آمده از اين بررسي نشان داد بين ميانگين نمرات كودكان نارساخوان و عادي در حوزه‌هاي زبان كه شامل حوزه­ هاي معنايي يا واژگاني (واژگان تصويري، واژگان ربطي و واژگان شفاهي) و حوزه‌هاي دستوري (درك دستوري، تقليد جمله و تكميل دستوري) است، تفاوت معناداري وجود دارد؛ به­ طوري كه ميانگين نمرات دانش­ آموزان عادي در اين حوزه­ ها بيش از ميانگين نمرات گروه نارساخوان است. بنابراين، با توجه به يافته ­هاي حاصل از اين تحقيق مي ­توان نتيجه گرفت كه كودكان نارساخوان نسبت به همتايان عادي‌شان، توانايي­ هاي زباني ضعيف ­تري در حوز ه­هاي واژگاني، نحوي، زبان گفتاري و خره ­آزمون­هاي مربوط به آن‌ها دارند؛ همچنين مقايسه­ ي داده­ ها به لحاظ رشدي نيز نشان­ داد كه بين حوزه­ هاي زبان كودكان نارساخوان و عادي در سه پايه­ ي تحصيلي تفاوت معناداري وجود دارد و كودكان كلاس سوم در هر دو گروه، عملكرد بهتري در حوزه ­هاي زبان نسبت به كودكان كلاس اول و دوم دارند. ازاين ­رو، پيشنهاد مي­ شود در برنامه­ ي درماني كودكان نارساخوان، آموزش حوزه­ هاي زباني در كنار ساير مداخلات درماني گنجانده شود.

The goal of this study was to compare language development in dyslexic and normal children. This study was descriptive and employed causal-comparative ex post facto design. Participants were 60 first to third grade elementary students: 30 with developmental dyslexia and 30 normal students. These students were selected by availability sampling and by using Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised (WISC-R) and Reading and Dyslexia (NAMA). At the end, the development of spoken language was measured via Test of Language Development (TOLD-P: 3). In order to analyze data, Mann-Whitney Test and Kruskal Wallis Test were used. Findings obtained from this research showed that there was a significant difference between mean of scores of dyslexic and normal children in linguistic areas which included: semantic or lexical areas (picture vocabulary, relational vocabulary, and oral vocabulary) and syntactic areas (grammatical comprehension, sentence imitation, and grammatical completion). That is, the mean of scores of normal children was higher than dyslexic group. Therefore, according to obtained findings from this survey, it can be concluded that dyslexic children compared to normal subjects had weaker linguistic abilities in semantics, syntax, and spoken language. Furthermore, there was a significant difference between mean of scores of dyslexic and normal children in Spoken language areas in grades 1-3 and third graders had better language performance compared to first and second graders in both groups. Therefore, it is suggested that along with other therapeutic interventions, teaching of linguistic areas be included in the treatment program for children with dyslexia.