آسيب شناسي مهاجرت هاي غير متعارف زنان، مطالعه موردي: چالش هاي مهاجران افغان ساكن در ايران در كشورهاي ترانزيت

Women and Irregular Migration, Case Study: Afghan Immigrant Women’s Challenges in Transit Countries

مهاجرت به عنوان يكي از مهمترين چالش هاي جامعه جهاني تاثيرات متعددي بر مهاجران و كشورهاي درگير مي گذارد. اين مقاله با نگاهي آسيب شناسانه به دنبال شناخت الگوهاي رفتار مهاجرتي اتباع افغان ساكن ايران با تاكيد بر زنان در عرصه مهاجرت هاي غير متعارف به سمت اروپا و چالش هاي آنها در كشور هاي ترانزيت با تاكيد بر تركيه مي باشد. اين پژوهش كيفي بر مبناي روش اتنوگرافيك ﺑﻮده و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻲ داده ها بر مبناي مصاحبه نيمه ساختاريافته با 30 زن مهاجر افغان (21 نفر در تهران و 9 نفر در تركيه) مشاهده مشاركتي و بررسي هاي اسنادي مي باشد. روش تحليل موضوعي براي تحليل داده ها مي باشد. رفتار مهاجرتي اتباع افغان ساكن در ايران مهاجرت بازگشتي و همچنين مهاجرت به كشورهاي ثالث را نشان مي دهد. الگوي سوم در ميان نسل جوان مهاجران افغان ساكن در ايران شايع بوده كه عمدتا با روش هاي غير متعارف صورت مي گيرد. تصميم زنان مهاجر افغان به مهاجرت مجدد به اروپا در دو سطح خرد (دلايلي چون احساس طرد اجتماعي، عدم دسترسي مناسب به آموزش و اشتغال، مشخص نبودن وضعيت تابعيت و اقامت و سنت هاي حاكم بر نهاد خانواده) و همچنين سطح كلان (تاثير شبكه هاي خويشاوندي در دياسپورا و تبليغات انتزاعي شبكه هاي قاچاق، نقش تشويقي اينترنت، فضاي مجازي و رسانه هاي جمعي) مورد تحليل قرار خواهد گرفت. همچنين چالش هاي پيش رو در مسير مهاجرت هاي غيرمتعارف در كشورهاي ترانزيت از قبيل بحران مالي، سو استفاده هاي جنسي، عدم ادغام اجتماعي و فرهنگي اخراج به كشور مبدا، چالش سكونتگاه ها و مسئله مادران بدون همراه مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

International migration as one the main challenges for the world society has a great impact upon individuals and states.This paper tries to analysis migratory patterns of Afghan immigrant women residing in Iran in terms of re-emigration decision to Europe via irregular network and will shed light on their further challenges in transit countries especially Turkey.This research is based on qualitative ethnographic method which consists of 30 semi-structured interviews with Afghan immigrant women (21 in Iran and 9 in Turkey)participant observation and secondary analysis and all data have been analyzed within thematic analysis.Afghan immigrants in Iran have three various migratory patterns: remaining in Iran, voluntary repatriation to Afghanistan and re-emigration to third countries. The third pattern is a widespread decision among Afghan youth especially via irregular networks. Within the scope of this paper Afghan women’s decision to re-emigrate to Europe will analysis in two folds: micro level (such as lack of education and job opportunities, ambiguity in their residency status and healthcare obstacles) and macro level (kinship networks in diaspora, smuggling networks, role of Internet and mass media as main provocative factors) and also challenges they will face in transit country such as financial deficits, sexual harassments, lack of social and cultural integration, deportation to the origin country, detention centers problems and unaccompanied mothers.