پديد آورندگان :
قاسمي، افسانه دانشگاه الزهرا، تهران , روشنفكر، پيام دانشگاه علوم بهزيستي و توان‌بخشي، تهران , وامقي، مروئه دانشگاه علوم بهزيستي و توان‌بخشي، تهران , مهرابي، آرزو دانشگاه آزاد اسلامي، اراك , فرجي، برديا دانشگاه علامه‌طباطبائي، تهران
كليدواژه :
ارزيابي سريع وضعيت , ايران , كار كودك , كودكان خياباني , كرمانشاه
چكيده فارسي :
كودكان خياباني در شهر كرمانشاه مانند كودكان بسياري از مراكز استان‌هاي كشور به كار و زندگي مي‌پردازند. براي ايجاد هر تغييري در وضعيت اين كودكان نخست بايد به ارزيابي اين وضعيت و عوامل مرتبط با خياباني‌شدن آن‌ها پرداخت. در اين پژوهش كمي و كيفي، ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و كار كودكان خياباني بررسي شده است. اين پژوهش بخشي از مطالعة ارزيابي سريع در شش شهر كشور است كه در سال 1395-1396 در دو فاز كيفي و كمي در شهر كرمانشاه انجام شد. در بخش كيفي با نمونه‌گيري هدفمند، 19 مصاحبة فردي با مطلعان كليدي و 9 بحث گروهي با استفاده از پرسشنامه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با كودكان خياباني صورت گرفت. سپس در بخش كمي، پس از شناسايي 54 پاتوق خياباني كار كودكان با استفاده از نمونه‌گيري زمان-مكان و پرسشنامه، اطلاعات 64 كودك خياباني در پاتوق‌هاي كار كودكان در خيابان جمع‌آوري شد. به‌منظور تحليل داده‌ها در بخش كيفي از تحليل محتواي كيفي استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد كودكان خياباني شهر كرمانشاه عمدتاً پسر (2/92 درصد) و از نظر تركيب مليتي-قومي همگي ايراني هستند كه به سه قوم لك، كولي و كرد تعلق دارند. اغلب كودكان خياباني (3/81 درصد) نزد خانواده و بستگان زندگي مي‌كنند. حدود نيمي از اين والدين طلاق گرفته‌اند (6/26 درصد) يا يكي از آن‌ها فوت شده است (28 درصد). پدران بيشتر اين كودكان بي‌سواد (3/20 درصد) يا كم‌سواد (7/79 درصد) هستند و حدود 78 درصد آن‌ها بيكارند. اعتياد از مشكلات شايع ميان خانواده‌هاي اين كودكان است و حدود 70 درصد پدران، مصرف‌كنندة فعلي يا قبلي مواد بوده‌اند. همچنين حدود 60 درصد كودكان تحصيل نمي‌كنند و بيشتر به مشاغل خرد مانند دست‌فروشي (86 درصد) مي‌پردازند، اما حدود 36 درصد آنان به جمع‌آوري ضايعات مشغول‌اند. مهم‌ترين دليل كاركردن كودكان، كمك به معيشت خانواده (70 درصد)، اجبار خانواده (68 درصد) و بي‌سرپرستي (14 درصد) است. اين كودكان در معرض مشكلات متعددي در خيابان قرار دارند كه شايع‌ترين آن تحمل سرما و گرماي شديد، گرسنگي و توهين و كتك‌خوردن از مأموران و مردم است. كودكان خياباني كرمانشاه به خانواده‌هايي با شرايط بسيار نامطلوب اجتماعي-اقتصادي تعلق دارند. توجه به نيازهاي اوليه و ضروري اين خانواده‌ها و كاهش و كنترل وضعيت اعتياد و بيكاري سرپرستان خانواده، براي كاهش كار كودكان در خيابان ضروري به‌نظر مي‌رسد. به‌علاوه وجود مراكزي كه كودكان در طول روز براي استفاده از غذاي گرم و محافظت از سرما به آن مراجعه كنند، همچنين ممانعت از برخوردهاي نامطلوب مأموران جمع‌آوري با كودكان از موارد لازم براي بهبود شرايط كودكان خياباني است.
چكيده لاتين :
Street children in Kermanshah, like many other provinces of Iran, work and live. In order to make any changes in the situation of street children, it is first necessary to assess their status and factors related to street planning. In this paper, using the quantitative and qualitative methods, the demographic characteristics and street children work have been investigated. This study is part of a rapid assessment and response study in 6 cities of the country, which was conducted in Kermanshah, Iran in 1994-1996 in two qualitative and quantitative phases. In the qualitative section with targeted sampling, 19 individual interviews with key information and 9 group discussions were conducted using semi-structured questionnaires with street children. Then, in the quantitative section after identifying 54 children street hangouts, through time-space sampling, using a questionnaire, 64 street children were gathered in their hangouts. Qualitative content analysis was used to analyze data in the qualitative section. Results showed that street children in Kermanshah are mostly boys (92.2%), and in terms of national-ethnic composition, they are all Iranian and belong to the three tribes of Lak, Koli, and Kurd. Most street children (81.3%) live in families and relatives, but about half of parents have divorced parents (26.6%) or one of them died (28%). Fathers are often illiterate (20.3%) or less literate (79.7%), and about 78% of them are unemployed. Addiction is one of the most common problems among the families of these children, and about 70% of fathers are the current or past consumer of drug. Also, about 60 percent of children are out of school, and often pay for small businesses such as handicrafts (86 percent), but about 36 percent of children are busy collecting waste. The most important cause of working for children is family support (70%), family coercion (68%), and orphanity (14%). These children are facing a number of problems on the street, the most common of which are cold and extreme heat, hunger and insults, and beatings from the policemen and the public. Kermanshah street children belong to families with very poor socio-economic conditions. Considering the basic and essential needs of these families and the reduction and control of the status of addiction and unemployment of family households, it seems necessary to reduce the work of children in the street. In addition, there are centers for children to use hot food and frost protection during the day. In addition, prevention of undesirable behavior by child-rearing agents is also needed to improve conditions for children on the street
