مقايسه پلاسماهاي اكسيژن ونيتروژن در توليد لايه‌هاي نانو وكامپوزيت آلومينا و آلومينيوم

امروزه پلاسما كاربردهاي وسيعي را در صنعت بخود اختصاص داده است. يكي از كاربردهاي آن، لايه نشاني سطوح مواد مختلف به جهت بهبود و ايجاد خواص فيزيكي، شيميايي و مكانيكي ويژه است . دراين پژوهش با استفاده از  مشعل پلاسمايي و كاربرد گازهاي اكسيژن و نيتروژن مورد استفاده  به صورت عملي، پودر فلز آلومينيوم و اكسيدآلومينيوم  (آلومينا) بروي قطعات استيل نسوز به روش اسپري پلاسمايي لايه نشاني گرديده است. نتايج پس از بررسي قطعات با دستگاه  آناليز اشعه ايكس و ميكروسكوپ الكتروني به موفقيت آميز بودن اين پروژه اذعان دارند. با توجه به تصاوير به دست آمده از ميكرسكوپ الكتروني و اندازه ذرات لايه نشاني شده به اين نكته مي‌توان دست يافت كه از اين روش، در توليد قطعات ويژه صنعتي با لايه نشاني مواد نوين و روكش‌هاي نانومتري مي‌توان استفاده نمود. همچنين با استفاده از دو نوع ماده، پودر فلز آلومينيوم و آلومينا كه اكسيد غير فلزي است، لايه‌اي كامپوزيت متشكل از آلومينا و آلومينيوم به دست آمدو نيز برتري استفاده از مشعل پلاسماي اكسيژني نسبت به مشعل پلاسماي نيتروژني در اين پروژه مشخص شد. پوشش دهي آلياژها، پركاربردترين وگسترده‌ترين روش جلوگيري از تخريب مواد در دماهاي بالا مي‌باشد. با استفاده از مشعل پلاسمايي اكسيدهايي كه دماي ديرگدازي بسيار بالايي دارند و توسط روش‌هاي معمولي نمي‌توان آن‌ها را ذوب و اسپري كرد مي‌توانند لايه نشاني شوند: مانند آلومينا وسيليس وزيركونيا.