مهاجرت بازگشتي دانشجويان ايراني و تعيين كننده‌هاي آن: مطالعه‌اي در بين دانشجويان ايراني مقيم آمريكا و كانادا

مقاله حاضر به بررسي ميزان تمايل به بازگشت ايرانيان در حال تحصيل در آمريكا و كانادا و عوامل مرتبط با آن مي ­پردازد. با بهره ­گيري از چارچوب نظري كه تلفيقي از مهمترين نظريات مهاجرت بازگشتي، رويكرد چندمليت گرايي، رويكرد ساختاري به مهاجرت بازگشتي و رويكرد اقتصاد نئوكلاسيك بود، فرضيات پژوهش طراحي شد. اين فرضيات، در رابطه با بررسي رابطه متغير وابسته، يعني ميزان تمايل به بازگشت مهاجران و متغيرهاي مستقل، يعني شبكه ارتباطات فرد مهاجر در ايران، حس تعلق ملي و خانوادگي، نگرش نسبت به وضعيت اقتصادي و شغلي كشور مبداء، ميزان انطباق پذيري اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي با جامعه مقصد طراحي شدند و مورد آزمون قرار گرفتند. نمونه ­گيري اين پژوهش به دليل سختي دسترسي به جامعه آماري به صورت گلوله برفي انجام گرفت. در نهايت از ميان 177 نفر افراد نمونه، نتايج زير به دست آمد. در ميان عوامل اجتماعي، ميزان انطباق پذيري اجتماعي و احساس تعلق ملي و خانوادگي، بيشترين ميزان رابطه را با ميزان تمايل به بازگشت داشتند و پس از آن به ترتيب، شبكه ارتباطات در ايران، و نگرش نسبت به وضعيت اقتصادي جامعه مبداء، بيشترين سهم را در تبيين ميزان تمايل به بازگشت ايفا كردند. متغيرهاي مستقل ميزان انطباق پذيري اقتصادي و فرهنگي، داراي كمترين مقدار رابطه با متغير وابسته پژوهش، يعني ميزان تمايل به بازگشت بودند.

فاقد چكيده مي باشد