كليدواژه :
سازگاري اجتماعي , راهبردهاي مقابله‌اي , راهبردهاي مسئله مدار , راهبردهاي هيجان مدار , مهارت‌هاي خودتنظيمي هيجاني , زنان بزهكار
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، «مقايسۀ مؤلفه‌هاي سازگاري اجتماعي، مهارت‌هاي خود تنظيمي هيجاني و راهبردهاي مقابله‌اي در موقعيت‌هاي استرس‌زا در زنان بزهكار و عادي شرق استان تهران» بود.
روش: روش پژوهش از نوع علّي مقايسه‌اي و جامعۀ آماري شامل كليۀ زنان بزهكار شهرهاي شرقي استان تهران (قرچك، ورامين، بومهن، پيشوا، دماوند، پرديس، رودهن، دماوند، فيروزكوه، آبسرد، آبعلي، كيلان، ارجمند و جوادآباد) در سال 1395 بود كه از ميان اين شهرها به شيوۀ تصادفي، چهار شهر ورامين، رودهن، فيروزكوه و پيشوا انتخاب شد. نمونه‌اي به حجم 200 نفر به تفكيك گروه‌ها، 100 نفر از زنان عادي و 100 نفر از زنان بزهكار به عنوان نمونۀ مطالعه و مقايسه انتخاب شدند. شركت‌كنندگان با سه پرسش‌نامۀ دشواري تنظيم هيجان (DERS)، راهبردهاي مقابله با استرس لازاروس و فولكمن و سازگاري اجتماعي اقتباس شده از پرسش‌نامۀ شخصيت كاليفرنيا (CPI) مورد ارزيابي قرار گرفتند.
يافته‌ها: نتايج آزمون t جهت مقايسۀ دو گروه زنان بزهكار و عادي نشان داد، سازگاري اجتماعي و بعضي از مؤلفه‌هاي آن (كنترل بر خود و تحمل‌پذيري) در زنان بزهكار كمتر از زنان عادي است. همچنين، مهارت‌هاي خود تنظيمي هيجاني (رفتار هدفمند، كنترل تكانه، آگاهي هيجاني، دسترسي به راهبردها، شفافيت هيجاني) و كل توانايي تنظيم هيجاني زنان بزهكار به صورت معناداري كمتر از زنان عادي است. زنان بزهكار نسبت به زنان عادي بيشتر از راهبردهاي هيجان مدار و كمتر از راهبردهاي مسئله مدار استفاده مي‌كنند و در كل، زنان بزهكار نسبت به زنان عادي كمتر از راهبردهاي مقابله‌اي استفاده مي‌كنند. نتيجه‌گيري: روش‌هاي مقابله با استرس، خود تنظيمي هيجاني و سازگاري اجتماعي بزهكاران با افراد عادي متفاوت است و اين نشان مي‌دهد، اين عوامل به عنوان عوامل پيشگيري از بزهكاري و كمك به افراد، در افزايش سازگاري با تغييرات و عوامل فشارزا مؤثر است.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: The purpose of this study was to “compare the components of social adjustment, emotional self-regulation skills and coping strategies in stressful situations in delinquent and normal women in the east of Tehran province”. Method: The research method was a comparative study, and the statistical population included all the delinquent women of the eastern provinces of Tehran province (Qarchak, Varamin, Bumehen, Pishva, Damavand, Pardis, Roodehen, Firouzkooh, Abrsad, Abalei, Kilan, Arjmand and Javadabad). In 2016, among these cities, four cities of Varamin, Roodehen, Firouzkooh and Pishva were selected randomly. A sample of 200 individuals divided by groups, 100 ordinary women and 100 delinquent women were selected as the sample and comparison. The participants were evaluated by the three Difficulties in Emotion Regulation Scale Questionnaire (DERS), Lazarus and Folkman Stress Coping Strategies and Social Adaptation from the California Personality Questionnaire. Results: The results of t-test showed that social adjustment and some of its components (self-control and tolerance) in women with delinquency are lower than normal women. Also, emotional self-regulation skills (target behavior, impulse control, emotional awareness, access to strategies, emotional transparency), and the overall ability to regulate the emotional status of offenders are significantly lower than that of normal women. Criminal women are more likely to use excitement strategies than problem-oriented strategies than normal women, and in general, women offenders use less copyrighted strategies than ordinary women.
Conclusion: The methods of coping with stress, emotional self-regulation and social adjustment of offenders are different with ordinary people, which shows that these factors are effective in preventing delinquency and helping individuals to increase adaptability to changes and stressors.KeyWords: Social Adjustment, Coping Strategies, Problem-Oriented Strategies, Emotional Strategies, Emotional Self-Regulatory Skills, and Delinquent Women.
