توسعه و جرم در ايران

Development and Crime in Iran

پژوهش پيش‌رو با هدف بررسي رابطة توسعة اجتماعي-اقتصادي و جرم در ايران انجام گرفت. رويكرد اين پژوهش به موضوع توسعه و جرم و برهمكنش آنها، رويكردي جامعه‌شناختي به مطالعة انحراف‌ها و مسائل اجتماعي در زمينة توسعه و تحولات اجتماعي است. اين پژوهش از نوع كمي-طولي است كه به روش سري‌هاي زماني انجام گرفت. مشاهدات مربوط به متغيرهاي پژوهش، در دورة زماني 1395 تا 1375 جمع‌آوري و بررسي شد. پژوهش در سطح كلان انجام گرفت و به‌همين‌دليل، جامعة موردبررسي، سطح مشاهده و سطح تحليل كل كشور است. يافته‌ها نشان داد كه در دورة بررسي‌شده، همراه با بهبود شاخص‌هاي توسعه در كشور، ميزان سرقت نيز افزايش چشمگيري پيدا كرده است؛ اما ميزان قتل (عمد و غيرعمد) به‌طورتقريبي، روند ثابتي داشته است. بررسي روابط بين متغيرها نشان داد كه همة شاخص‌هاي توسعة اقتصادي-اجتماعي (سطح باسوادي، اشتغال در بخش صنعت، ميزان اميد‌به‌زندگي و دسترسي به زيرساخت‌هاي توسعه‌اي) در كوتاه‌مدت ارتباط منفي با ميزان سرقت داشته است؛ اما در بلندمدت، هر 4 متغير رابطة مثبت و مستقيم با ميزان سرقت داشته‌اند. همچنين هر 4 شاخص مورداستفاده براي سنجش سطح توسعه‌يافتگي اقتصادي–اجتماعي، در بلندمدت و كوتاه‌مدت، رابطة منفي با ميزان قتل داشته‌اند.

The purpose of this paper is to assess the relationship between socio-economic development and crime in Iran during the years 1996-2016. The approach of this research is to study the development issues and crime and their interaction. This is a sociological perspective that focused on the social deviations in the context of development and social transformation. The research method is based on quantitative-longitudinal method, which is done by time series method (secondary analysis). Observations on the variables of the research were collected and reviewed during the period. The research is carried out at the macro level and, therefore, the studied population is the level of observation and the level of analysis of the whole country. Investigating the relationship between variables shows that the levels of literacy and employment in the industrial sector and the level of life expectancy in the short run are negatively related to the amount of theft, but in the long run, to the four variables of literacy rate, employment rate, life expectancy and access to developmental infrastructure having a positive direct relationship with the amount of theft. Also, all four indicators used to measure the socioeconomic development level (literacy rate, employment rate in the industrial sector, life expectancy and access to developmental infrastructure), in the long run and in the short run, had a negative relationship with the amount of murder.