بررسي زيست سازگاري و واكنش سيستم ايمني رت روي داربست‌هاي منفرد و مركب نانوالياف الكتروريسي شده (PCL/PU) جهت كاربرد در مهندسي بافت

هدف: ساخت داربست هاي نانواليافي  منفرد و مركب كه علاوه بر داشتن حد‌اقل فعل و انفعالات با بدن (عدم ايجاد واكنش سيستم ايمني در بدن)، زيست سازگار بوده و شرايط بهينه‫اي را جهت رشد و تكثير سلول ها فراهم نمايند. مواد و روش ها: ابتدا با استفاده از روش الكتروريسي اقدام به ساخت 3 نمونه ساختار نانواليافي از پليمرهاي زيستي پلي كاپرولاكتان، پلي‫يورتان به صورت منفرد و پلي كاپرولاكتان/ پلي يورتان به‫صورت مركب شد. نمونه‌ها با اتيلن اكسايد به‫ مدت 14 ساعت سترون و جهت بررسي واكنش سيستم ايمني در زير پوست بدن 12 رت كاشته شد. هم چنين جهت بررسي ميزان رشد و تكثير سلول ها، ساختارهاي توليدي توسط آزمون قابليت حيات (MTT assay)  مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. نتايج: واكنش لوكاليزه، سيستميك و عفوني شدن محل عمل تا پايان دوره با وجود عدم دريافت آنتي بيوتيك مشاهده نشد. پليمر زيستي PCL در حالت منفرد منجر به فيبروز و راكسيون گرانولوماتويي جسم خارجي خفيف در نمونه شد. درحالي‫كه در پليمر زيستي PU ادم خفيف و فيبروز متوسط مشاهده گرديد ولي هيچ‫گونه راكسيون گرانولوماتويي جسم خارجي مشاهده نشد. در نمونه ي مركب PCL/PU نيز ادم و راكسيون گرانولوماتويي جسم خارجي متوسط به‫همراه فيبروز خفيف مشاهده گرديد. نتيجه‫گيري: ساختارهاي منفرد و مركب ازPCL  و PU همگي بسترهاي مناسبي جهت رشد و تكثير سلولي داشته و همچنين ميزان واكنش سيستم ايمني بدن در اين نمونه ها بسيار كم و در حد قابل قبولي بود.