مقايسه تاثير Substance P هموسيستئينه و طبيعي بر رشد سلول‌هاي PC12 در حضور سيستئين

هدف: در اين مطالعه تاثير  Substance P هموسيستئينه در حضور سيستئين بر ميزان رشد سلول هاي سرطاني PC12 بررسي و نتايج با نوع طبيعي آن مقايسه شد. مواد و روش ها: سلول ها در محيط كشت RPMI-Glutamax حاوي FBS، 10 درصد كشت داده شدند و فعاليت متابوليكي آن ها در حضور غلظت هاي مختلف پپتيد و سيستئين با استفاده از تست MTT ارزيابي شد. سپس تغييرات ريخت شناسي سلول ها با استفاده از ميكروسكوپ تمايز فازي مطالعه شد. به‫منظور بررسي تاثير حفاظتي پپتيد هموسيستئينه در برابر H2O2، سلول ها به‫مدت 3 ساعت در حضور  H2O2 با غلظت 150 ميكروگرم بر ميلي‫ليتر تيمار شد و ميزان توليد نيتريك اكسيد آن‫ها به‫روش رنگ سنجي گريس مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان مي دهد كه هر دو نوع Substance p، در همه غلظت هاي انتخابي موجب افزايش رشد سلول ها و كاهش ميزان NO در برابر سميت  H2O2 شده است. به‫ويژه در غلظت 6 تا 10 مولار ميزان رشد در حضور پپتيد هموسيستئينه و طبيعي به‫ترتيب  78.65 درصد و 38.55 درصد افزايش داشته است كه نشان مي‫دهد نوع هموسيستئينه 40.1 درصد بيشتر از نوع طبيعي منجر به افزايش رشد شده است و ميزان NO به‫ترتيب 36  درصد و 14 درصد كاهش داشته است. بنابراين Substance P هموسيستئينه توانسته 22 درصد بيشتر از نوع طبيعي سلول هاي سرطاني  PC12 را در برابر سميت پراكسيد هيدروژن محافظت كند. نتيجه‫گيري:SPH  در شرايط پاتولوژيك مي تواند از طريق كاهش توليد نيتريك اكسيد باعث افزايش رشد سلول هاي سرطاني شده و روند پيشرفت بيماري را تسريع بخشد.