بررسي اثر هورمون هيدروكورتيزون بر آسيب‏هاي كلاستوژنيك كروموزومي القايي در رده سلولي L929 با استفاده از آزمون ميكرونوكلئوس در سلول‏هاي دو هسته اي

هدف: در اين مطالعه، تاثير استرس بر القاي آسيب‏هاي ساختاري كروموزومي در شرايط in vitro در رده سلولي L929 با استفاده از آزمون ميكرونوكلئوس در سلول‏هاي دو هسته‏اي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‏ها: ‌‌‌رده سلولي L929در محيط DMEM، حاوي 10 درصد FBS كشت داده شد. سلول‏ها به چهار گروه آزمايشي شامل كنترل، گروه تيمار با Gy2 اشعه گاما، گروه تيمار با غلظت‏هاي 25، 50 و 100 ميكروگرم بر ميلي‏ليتر هيدروكورتيزون و گروه تيمار با سه غلظت مختلف هيدروكورتيزون همراه با اشعه گاما تقسيم بندي شدند. سلول‏هاي تيمار شده، برداشت و رنگ آميزي شدند و شمارش صدمات كروموزومي با استفاده از آزمون ميكرونوكلئوس انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد كه هيدروكورتيزون در مقايسه با گروه كنترل سبب القاي ميكرونوكلئوس نشده است. اگر چه فراواني ميكرونوكلئوس در سلول‏هاي تيمار شده هم‏زمان با غلظت‏هاي مختلف هيدروكورتيزون و اشعه به‏طور معني‏داري بيش‏تر از  سلول‏هاي  فقط اشعه ديده بود (p 0/05). نتيجه گيري: بر اساس يافته‏هاي اين مطالعه، هورمون‏هاي استرس‏زا به‏تنهايي قادر به القاي آسيب كروموزومي نيستند، اما مي‏توانند سلول‏ها را نسبت به اثرات كلاستوژنيك اشعه آسيب پذيرتر نمايند.