بررسي ترميم نقص جزئي استخوان ران با استفاده از غشاء ژلاتين كيتوسان و سلول هاي بنيادي مغز استخوان در موش صحرايي نر بالغ نژاد Albino Wistar (ارزيابي هيستومورفومتريك وايمونوهيستوشيمي)

هدف: اين تحقيق به بررسي هيستومورفومتريك و ايمونوهيستوشيمي ترميم نقص جزئي استخوان ران توسط سلول‏هاي BMSCs و غشاي ژلاتين كيتوسان در موش صحرايي بالغ نژاد آلبينو ويستار پرداخته است. مواد و روش‏ها: در اين بررسي تجربي60 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد آلبينو ويستار به‏طور تصادفي در پنج گروه مساوي قرار گرفتند: گروه شاهد كه بعد از ايجاد نقص هيچ درماني دريافت نكردند، گروه شم كه بعد از ايجاد نقص محيط كشت به‏صورت موضعي در محل تزريق شد، گروه ژلاتين – كيتوسان كه از غشا در محل نقص استفاده شد، گروه سلول كه پيوند غير اتولوگ سلول‏هاي BMSC به‏صورت موضعي در محل نقص انجام شد، گروه سلول غشاء كه سلول به‏همراه غشاء ژلاتين – كيتوسان در محل نقص پيوند شد. نتايج: ميانگين مساحت ترابكولاي استخواني در گروه‏هاي غشا و سلول  نسبت به گروه شاهد افزايش معني‏داري را نشان داد. ميانگين تعداد استئوسيت‏ها در ناحيه نقص در گروه سلول نسبت به گروه شاهد افزايش معني‏داري نشان داد. ميانگين تعداد استئوسيت‏ها در گروه‏هاي شم و غشا نسبت به گروه شاهد اختلاف معني‏داري نداشت ولي اين ميانگين درگروه سلول غشا  نسبت به گروه شاهد كاهش معني‏داري داشت  (001/0plt;). نتيجه گيري: پيوند سلول‏ها در ترميم نقص موثر بوده و غشا هم مي‏تواند به ترميم نقص  كمك نمايد ولي استفاده از سلول به‏همراه غشا كمك چنداني به ترميم نقص جزئي  استخوان ران نمي‏كند.