بررسي نظريه «خود انگيزشي زبان دوم» و يادگيري زبان آلماني در ايران

L2 Motivational Self-system and Learning of German in Iran

واكاوي دلايل افزايش تعداد ايرانياني كه به يادگيري زبان آلماني مي‌پردازند و بسترسازي نظري براي آن موضوع تحقيق پيش رو است. در اين راستا 370 نفر زبان‌آموز ايراني مؤسسه زبان آلماني تهران (DSIT) انتخاب گرديدند و انگيزه آنها بر اساس نظريه‌ي «خود انگيزشي زبان دوم» (L2 Motivational Self System) مورد بررسي قرار گرفت. بررسي‌هاي اين تحقيق بر اساس «خودهاي ممكن» (possible selves) و مقايسه آن با نتايج پژوهش‌هاي صورت گرفته در زبان انگليسي نشان مي‌دهد كه انگيزش يادگيري زبان آلماني رابطه‌ي معناداري با مؤلفه‌هاي نظريه فوق، يعني «خود ايدآل زبان دوم» (L2 Ideal-Self)، «خود-بايد زبان دوم» (L2 Ought-to Self) و «تجربه‌هاي محيطي زبان دوم» (L2 Learning Experiences) دارد. در اين بين «نقش انگيزش ابزاري» در ميان فراگيران زبان آلماني در ارتباط با اين نظريه پررنگ تر از ساير فاكتورهاي انگيزشي است. دستاورد اين تحقيق مي‌تواند در اتخاذ سياست‌هاي زبان خارجي در حوزه هاي آموزشي رسمي و غيررسمي مؤثر افتد.

The present research sought to examine “learning motivation” for German language outside university. For the purpose of this study, a sample group 370 learners from among students of DSIT language Institute in Tehran were selected. The components of L2 Motivational Self System theory were considered the factors affecting motivation. In addition, these factors often have a meaningful correlation with “instrumental motivation” including “education and employment in Germany”. The study of motivation variables in the sample group in terms of possible selves and its comparison with the results of other research conducted in the area of English language learning showed that motivation for learning German language outside university and school has a meaningful correlation with L2 Ideal Self, L2 Ought-to Self as well as L2 Learning Experience. The results of this survey can support the Foreign Language Policy in both formal and informal language learning settings providing motivational aspects of learning of German in Iran.