تحليل سياست‌هاي مورد تأكيد اسناد فرادستي در مقابله با فساد دانشگاهي

Analysis of the Iran’s Policy Documents against Academic Corruption

فساد در آموزش عالي پديده‌اي است كه نظام‌هاي آموزشي همواره با آن درگير و هزينه‌هاي هنگفتي بابت آن پرداخته‌اند و هدف مقاله حاضر تدوين يك الگوي دانشگاهي عاري از فساد بر مبناي اسناد فرادستي و قوانين و مقررات نظام آموزش عالي ايران است كه در پرتو آن رسالت كليدي اين نظام پيگيري شده و ارتقاء كيفيت آن نيز تأمين شود. اين پژوهش از نوع كاربردي و روش تحقيق آن كيفي مي‌باشد. در تحليل يافته‌ها از روش تحليل محتواي كيفي بهره گرفته شده و با رويكرد استقرايي، محتواي متني اسناد فرادستي آموزش عالي به عنوان راهبردهاي ابلاغي، تحليل و مفاهيم در قالب كدهاي باز و محوري استخراج شدند. ابتدا نمونه‌اي 77تايي از مجموعه قوانين آموزش عالي به صورت غيراحتمالي و هدفمند انتخاب و به واسطه آنها گونه‌شناسي قوانين نظام آموزش عالي ارائه و سپس با تحليل محتواي 7 سند فرادستي منتخب آموزش عالي و استخراج گزاره‌هاي الزام‌آور براي دانشگاه‌ها، 19 مفهوم اصلي استخراج شد. مفاهيم استخراج‌شده در قالب چهار رويكرد گروه‌بندي شده‌اند: رويكرد مديريتي و سياست‌گذاري در آموزش عالي، تأمين منابع مالي و زيرساختي، تربيت نيروي انساني متعهد و متخصص و همچنين اجراي سياست كه پايش و ارزيابي آنها الگويي برآمده از معيارهاي اسناد فرادستي آموزش عالي را پديد آورده است. در انتها نيز پيشنهاداتي جهت اجرايي شدن الگوي استخراج‌شده مطرح شده است.

Since corruption in higher education is a pervasive phenomenon that educational systems have always been involved with and paid heavily for it, The purpose of the present study is formulating a non-corruption university model based on upstream documents and the laws and regulations of the higher education system in order to pursue the key mission of the higher education system and to improve its quality. This study is an applied research that has been done through qualitative content analysis method and based on the deductive approach of textual content, upstream documents related to higher education are analyzed as communicated strategies, and corresponding concepts are derived in the form of open and axial codes. In the first section, 77 examples of the set of laws on higher education in the country were selected through non-probabilistic and targeted sampling, so a typology of the rules of the higher education system was presented. In the second section, by analyzing the content of the 7 upstream documents of higher education, and deriving of the obligatory statements for universities and institutes, 19 main codes are extracted and grouped in four axes. These are: management and policy approach in higher education, providing infrastructure and financial resources, training of committed and expert human resources and policy implementation, which monitoring and evaluation of these has led to a model based on the standards of upstream documents in higher education. Finally, some suggestions for implementing this model are proposed.