تقاضاي دولت و بخش عمومي به عنوان ابزار سياست فناوري و نوآوري؛ مطالعه موردي نمايشگاه ساخت ايران

Public Procurement as Technology and Innovation Policy Tool: A Case Study of Iran-Lab-Expo

سياست نوآوري مبتني بر خريدهاي دولت و بخش عمومي، موضوع مهمي است كه طي ساليان اخير بيشتر مورد توجه پژوهشگران حوزه سياست نوآوري قرار گرفته است. به دليل پيچيدگي‌هاي اجراي مؤثر اين سياست، لازم است طراحي آن متناسب با شرايط كشورهاي مختلف و رشته‌هاي فعاليتي مورد نظر انجام شود. از آنجا كه ترجمان سياست خريد دولتي نوآوري در كشورهاي در حال توسعه، ارتقاء يادگيري و همپايي بنگاه‌هاي داخلي در قالب سياست صنعتي و فناوري است در اين مقاله تلاش شده الگوي طراحي سياست فناوري و نوآوري با بكارگيري تقاضاي دولت و بخش عمومي در ايران مورد توجه قرار گيرد. پايداري و تداوم در اجرا، علتي بوده كه سبب شده در اين مقاله مطالعه موردي اين سياست انجام شود. با استفاده از روش تحقيق كيفي، تحليل محتواي متون مقالات برگزيده انجام و سؤالات مصاحبه بر مبناي مقولات محوري به دست آمده تنظيم شده‌اند. در ادامه نيز مصاحبه با مسئولين مرتبط دولتي، شركت‌هاي فعال در نمايشگاه، خريداران و نهادهاي ارزياب و واسط انجام و با تحليل محتواي متون مصاحبه‌ها، نظريه زمينه‌اي مربوط به الگوي سياستي پيشنهادي مقاله تدوين شده است. مديريت هزينه‌هاي مبادله و نهادهاي واسط به عنوان مقوله محوري معرفي و سازماندهي توانمندي‌هاي عرضه نوآوري (الگوي ارزيابي و پوشش ريسك نوآوري)، صورت‌بندي تقاضاي بخش عمومي (تجميع تقاضا و استانداردگذاري) و همچنين ساختار حكمراني و زيرساخت‌ها (شرايط قرارداد، هماهنگي و تقسيم كار) اجزاء الگوي پيشنهادي است.

Recently, Innovation oriented public procurement has become an attractive issue for innovation policy’s researchers. Due to complexity of the effective implementation of the policy, it is necessary to design and customize these policies according to special condition s of each countries. In the developing countries, the main purpose of innovation oriented public procurement to promote technological learning and domestic firms is catch up as a part of industrial and technological policy, so this paper is tried to consider the design of industrial and technological policy based on innovation oriented public procurement by case study research method and content analysis of selected articles, important categories are identified and interviews are arranged to them. Content analysis of these interviews with government officials managers, firms, buyers, evaluation firms and intermediary institutes involved in Iran lab formed the grounded theory of this paper’s proposed policy method. Results shows that, managing the transaction costs and intermediary institutions are introduced as a critical issues, and the organization of innovation supply capabilities (Evaluation and coverage of innovation risk pattern), the public sector demand formation (demand aggregation and standardization) and governance structure and infrastructure (Contract terms, coordination and division of labor) are other components of the proposed model.