مطالعه تأثير ناحيه غيراشباع در مدل‌سازي آب زيرزميني با استفاده از بسته UZF در نرم‌افزار MODFLOW-NWT (مطالعه موردي: دشت نيشابور)

اين تحقيق با هدف بررسي تأثير مدل‌سازي ناحيه غيراشباع بر تغذيه آبخوان و مقايسه آن با حالت مرسوم مدل سازي آب هاي زيرزميني صورت پذيرفته است. بدين منظور، دشت نيشابور به عنوان مطالعه موردي انتخاب گرديد. شبيه‌سازي ناحيه اشباع، توسط مدل آب زيرزميني MODFLOW-NWT انجام گرفت. براي شبيه‌سازي ناحيه غيراشباع از بسته UZF و از بسته RCH براي انتقال مستقيم تغذيه به ناحيه اشباع استفاده گرديد. جهت لحاظ نمودن تغذيه براي مدل‌هاي آب زيرزميني از خروجي نرم افزار SWAT استفاده شد. واسنجي خودكار مدل‌ها توسط نرم افزار PEST و به كمك اطلاعات ماهانه دوره آماري 1379 تا 1389 انجام گرفت. سپس صحت‌سنجي مدل‌ها براي دوره آماري 1389 تا 1391 صورت پذيرفت. مقدار RMSE براي روش مرسوم ((RCH و روش لحاظ نمودن ناحيه غيراشباع (UZF) در مرحله واسنجي برابر به ترتيب 1.45 و 1.52 متر و در مرحله صحت‌سنجي، برابر 1.80 و 1.62 متر بدست آمد. نتايج UZF حاكي از آن است كه رسيدن تغذيه به آبخوان در مكان‌هاي مختلف داراي تأخير‌هاي زماني 1 تا 60 ماه مي‌باشدكه هم‌خواني مطلوبي با اطلاعات ميداني دارد. نتايج تحليل حساسيت دو مدل نشان داد كه مدل UZF به تغيير در پارامترهاي ورودي حساس‌تر مي‌باشد همچنين يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن بود كه در نظر گرفتن ناحيه غيراشباع در مدل‌سازي آب زيرزميني، علاوه بر افزودن به مقدار RMSE مدل، امكان محاسبه زمان تأخير و بخشي از نفوذ كه در ناحيه غيراشباع ذخيره شده است را فراهم مي‌آورد.