تحليل روند و نقطه شكست در سري‌هاي فصلي شاخص خشكسالي SPI در ايران

خشكسالي به عنوان كمبود بارش نسبت به ميانگين بلند مدت بارش در يك دوره زماني، مي تواند تحت تاثير تغيير اقليم قرار گيرد. بررسي تغييرات خشكسالي مي تواند ابزاري مفيد براي مديريت منابع آب باشد. در اين مطالعه براي بررسي روند خشكسالي در ايران از داده هاي بارش ماهانه 119 ايستگاه هواشناسي طي دوره آماري 1390-1366 استفاده شد و بر اساس آن ها، شاخص شدت خشكسالي SPI در فصل هاي مختلف سال محاسبه شد. براي تحليل روند و نقطه شكست به ترتيب از آزمون هاي من كندال و پتي استفاده شد. نتايج آزمون پتي نشان داد كه در فصول بهار، تابستان، پاييز و زمستان به ترتيب 27،42، 35 و 16 ايستگاه داراي نقاط داراي شكست مي باشند كه به وضوح بيان مي‌كند عدم در نظرگرفتن تحليل نقطه شكست در آزمون روند مي تواند منجر به اشتباهات غيرقابل اغماض در نتايج شود. ‌تحليل نتايج بررسي روند بيانگر آن است كه در فصل هاي بهار، تابستان، پاييز و زمستان به ترتيب در 10،4، 8 و 9 ايستگاه روند افزايشي و در 6 ،0،1 و 2 ايستگاه روند كاهشي وجود دارد. به علاوه بررسي توزيع مكاني نشان مي دهد كه عمده ايستگاه هايي كه شاخص SPIآن ها در فصول مختلف سال داراي روند مي باشند در بخش هاي غربي كشور واقع شده اند به طوري كه در اين قسمت در فصل بهار روند كاهشي و در فصل تابستان و زمستان روند افزايشي ديده مي‌شود ليكن در فصل پاييز الگوي مكاني خاصي وجود ندارد.