مطالعه و ارزيابي روش‌هاي توسعه‌يافته تخمين پارامترهاي نفوذ در آبياري جويچه‌اي معمولي و يك در ميان ثابت

پارامترهاي معادلات نفوذ، در ارزيابي و طراحي سيستم هاي آبياري نقش اساسي دارند و به منظور افزايش بازده آبياري ضروري است كه با دقت فراوان تخمين زده شوند. در اين مطالعه، روش هاي دو نقطه اي اليوت و واكر3، دو نقطه اي ابراهيميان و همكاران، يك نقطه اي شپارد4 و همكاران، بهينه‌سازي چند سطحي و پيشروي بنامي و افن5 با داده هاي اندازه گيري شده ارزيابي و مقايسه شدند، و دقت هر يك از آن ها در برآورد حجم نفوذ آب به خاك و تخمين مرحله پيشروي در آبياري جويچه اي معمولي و يك در ميان ثابت در يك خاك رسي تعيين شد. بدين منظور، جويچه هايي به طول 70 متر، عرض 0.75 متر، شيب تقريبي 0.0075 متر بر متر و شدت جريان ورودي براي آبياري اول 0.9 و آبياري هاي دوم و سوم 1.1 ليتر بر ثانيه، ايجاد گرديد. نفوذ آب در جويچه ها با استفاده از روش ورودي خروجي در مزرعه اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه، براساس تخمين پارامترهاي نفوذ، در برآورد ميزان آب نفوذ يافته به خاك، روش هاي بهينه سازي چند سطحي و دو نقطه اي اليوت و واكر در آبياري جويچه اي معمولي به ترتيب با 14.9 و 17.87 درصد و در آبياري جويچه اي يك در ميان ثابت به ترتيب با 12.1 و 25.92 درصد داراي كم ترين خطاي نسبي مي باشند. و روش يك نقطه اي شپارد در برآورد ميزان آب نفوذ يافته به خاك، در آبياري جويچه اي معمولي و يك در ميان ثابت به ترتيب با 40.53 و 33.37 درصد بيش ترين خطاي نسبي را دارد. روش بهينه سازي چند سطحي كم ترين RMSE را در برآورد حجم كل آب نفوذ يافته در آبياري جويچه اي معمولي و يك در ميان ثابت داشت. در پيش بيني مرحله پيشروي با استفاده از روش هاي مختلف در آبياري جويچه اي و يك در ميان ثابت روش هاي يك نقطه اي شپارد و دو نقطه اي اليوت و واكر به ترتيب آبياري با 18.71 و 28.91 درصد و 17.51 و 34.4 درصد داراي كم ترين خطاي استاندارد بوده اند. مقايسه نتايج روش بهينه سازي چندسطحي با روش دونقطه اي اليوت و واكر نشان داد كه درصد اختلاف اين دو روش در برآورد حجم نفوذ آب به خاك در آبياري جويچه اي معمولي كم و حدود 3 درصد مي باشد. به همين جهت مي توان روش بهينه سازي چند سطحي را براي برآورد دقيق تر حجم نفوذ آب در جويچه ها در شرايط خاك مشابه استفاده كرد.