پتانسيل‌يابي منابع آب زيرزميني دشت الشتر توسط مدل تابع شواهد قطعي

كمبود اطلاعات در بيش تر حوضه هاي آبخيز، تعدادي از محققان را بر آن داشته كه براي مطالعات هيدرولوژيكي و پتانسيل يابي منابع آب زيرزميني به استفاده از تجزيه و تحليل هاي مكاني در سيستم اطلاعات جغرافيايي روي آورند. در اين پژوهش به كارآيي روش EBF Evidential belief function) ) براي پتاسيل يابي منابع آب زيرزميني در دشت الشتر استان لرستان پرداخته شده است. براي دست يابي به هدف تحقيق از پارامتر هاي شيب، طبقات ارتفاعي، كاربري اراضي، انحناي زمين (Curvature)، شاخص رطوبت توپوگرافي و شاخص توان رودخانه استفاده شد. نقشه هاي رقومي كليه پارامتر ها با استفاده از نرم افزارهاي Arc GIS 10.1 و SAGA GIS 2 با فرمت رستري تهيه شدند. سپس، موقعيت جغرافيايي 28 چاه در منطقه تهيه گرديد. نقاط به صورت تصادفي به گروه هايي متشكل از 20 چاه (70%) و 8 چاه (30%) به ترتيب براي واسنجي (مدل سازي) و اعتبار سنجي تقسيم شدند. نتايج طبق هيستوگرام تراكم چاه نشان داد كه روش EBF براي پهنه بندي پتانسيل يابي منابع آب زيرزميني از كارآيي مناسبي برخوردار است. با توجه به نقشه نهايي پهنه بندي مي توان به اين نتيجه رسيد كه حاشيه هاي غربي دشت داراي پتانسيل بالاتر و مركز دشت داراي پتانسيل كم تا متوسط مي باشد.