ريز مقياس كردن زماني و مكاني تبخير-تعرق واقعي تصاوير لندست و موديس

يك روش براي تخمين تبخير-تعرق واقعي خصوصاً در مناطق بزرگ، استفاده از روش سنجش از دور مي باشد. با توجه به اين كه برآورد تبخيرتعرق واقعي با دقت تفكيك زماني و مكاني بالا به طور همزمان براي بيش تر سنجنده ها از جمله موديس و لندست ممكن نيست بايستي با استفاده از  تكنيك هاي ريز مقياس كردن، تبخيرتعرق واقعي به دست آمده از سنجنده اي را به سنجنده اي ديگر ريز مقياس نمود. هدف اين مطالعه استفاده از فاكتور مقياس هاي مختلف براي تمام پارامترهاي ورودي به مدل سبال (ضريب آلبيدوي سطح، شاخص پوشش گياهي و دماي سطح زمين) به طور همزمان، براي ريز مقياس كردن مكاني تبخيرتعرق واقعي به دست آمده از سنجنده موديس با دقت تفكيك مكاني 1000 متر به تصوير لندست با دقت تفكيك مكاني 30 متر و هم چنين استفاده از روش ورودي خروجي رگرسيون بين پارامترهاي همسان و روش ورودي خروجي تفريق براي ريز مقياس كردن زماني تبخيرتعرق واقعي تصاوير لندست از 16 روز به روزانه، در بخشي از دشت مشهد است. نتايج نشان داد كه گسيلندگي سطحي در محدوده وسيع ( ε0)  و دماي سطح زمين سنجنده موديس به عنوان فاكتور مقياس بهترين عملكرد را داشتند. شاخص پوشش گياهي به عنوان فاكتور مقياس در فصل تابستان و دماي سطح زمين سنجنده لندست به عنوان فاكتور مقياس در فصل بهار عملكرد خوبي نداشتند. با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت كه استفاده از گسيلندگي سطحي در محدوده وسيع ( ε0)  و دماي سطح زمين سنجنده موديس به عنوان فاكتور مقياس، براي ريز مقياس كردن مكاني تبخيرتعرق واقعي و استفاده از روش رگرسيون ورودي و رگرسيون خروجي براي ريز مقياس كردن زماني آن در دشت مشهد نتايج مطلوبي به دست مي دهد.