بررسي تاثير شيب بر ضريب رواناب سطوح با جنسهاي مختلف تحت بارندگي طبيعي

مطالعه فرايندهاي توليد رواناب و ارزيابي عوامل موثر بر آن از نيازهاي مديريت صحيح منابع آب و خاك است. اين پژوهش به منظور بررسي اثر شيب بر ضريب رواناب سطوح با جنس هاي مختلف انجام گرفت. به اين منظور شش سطح سيماني، چمن طبيعي، آسفالت، ايرانت، سنگ فرش و ايزوگام، هركدام به مساحت 1 متر مربع در سه شيب 5، 10 و 15 درصد در محيط روباز در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان آماده گرديد. پس از وقوع سه بارندگي بر روي اين سطوح، حجم رواناب توليد شده بر روي آن ها اندازه گيري و مقدار ضريب رواناب سطوح محاسبه گرديد. مقايسه نتايج هريك از سطوح با شيب يكسان در سه رخداد بارندگي مختلف تغيير قابل توجهي در مقادير ضريب رواناب هر سطح نشان نداد. سطوح ايزوگام و ايرانت با مقادير به ترتيب برابر 0.99-0.96 و 0.97-0.92 داراي بيش ترين ضريب رواناب بودند. هم چنين ضريب رواناب سطوح سنگي با مقدار 0.90-0.81 به طور متوسط 11 درصد بيش تر از سطوح سيماني (0/67-0/82) بود. نتايج شيب هاي مختلف نشان داد كه در سطوح چمن، سيمان و آسفالت، اختلاف قابل توجهي بين ضريب رواناب شيب هاي 5، 10 و 15 درصد وجود دارد. در سطح چمن، با افزايش شيب، مقدار ضريب رواناب افزايش قابل توجهي داشت (حدود 15 درصد). در سطح سيمان و آسفالت نيز با افزايش شيب، ضريب رواناب به ترتيب 7 و 9 درصد افزايش نشان داد.