تأثير اقتصاد دانش‌محور در ارزش‌افزوده بخش كشاورزي ايران

هدف مطالعه حاضر ارزيابي اثراقتصاد دانش محور بر ارزش افزوده بخش كشاورزي ايران طي سال هاي 1393-1368 بود. به منظور بررسي روابط بلندمدت بين ارزش افزوده بخش كشاورزي و متغيرهاي شاخص ICT، شاخص R D، شاخص ترويج و آموزش، سرمايه و نيروي كار از روش هم انباشتگي جوهانسن جوسيليوس و الگوي تصحيح خطاي ‌برداري(VECM)  استفاده شد. نتايج حاصل از تخمين تابع بلندمدت مدل مبين تأثير مثبت و معني دار شاخص ICT، شاخص R D، متغيرهاي سرمايه و نيروي كار بر ارزش افزوده بخش كشاورزي بود. تأثير شاخص ترويج و آموزش كشاورزي بر ارزش افزوده بخش كشاورزي مثبت اما فاقد ارزش آماري بود . علاوه بر اين، نتايج حاصل از مدل تصحيح خطا نشان داد كه حدود 53 درصد از انحرافات كوتاه مدت ارزش افزوده بخش كشاورزي از مقدار تعادلي بلندمدت آن طي يك دوره تعديل مي شود. از اين رو، افزايش اعتبارات تحقيق و توسعه در بودجه بخش كشاورزي مي تواند در رشد ارزش افزوده اين بخش مؤثر باشد.