تعيين تركيب بهينه‌ نهاده‌ها در توليد پياز در استان آذربايجان شرقي با استفاده از رهيافت تحليل پوششي داده‌ها

برنامه ريزي براي بهبود شرايط توليدي نيازمند تعيين اهداف كمّي متناسب با شرايط توليدي مي باشد. پژوهش حاضر با اين هدف و شناسايي راهكارهايي براي بهبود چگونگي تخصيص نهاده ها در زراعت پياز استان آذربايجان شرقي انجام شد. بدين منظور از رهيافت تحليل پوششي داده ها استفاده و بعد از تعيين مناطق مرجع براي استان آذربايجان شرقي به مقايسه چگونگي استفاده از نهاده ها ميان بهره برداران استان هاي مشابه از لحاظ ساختار توليدي پرداخته شد. نتايج نشان داد كه در شرايط بازده ثابت نسبت به مقياس و رويكرد كاهش هزينه، ميزان مصرف همه نهاده ها به‌استثناي كودهاي شيميايي فسفاته و ازته كاهش و سود هر هكتار پياز 23 درصد افزايش يافته است. در رويكرد افزايش درآمد، امكان افزايش توليد در هر هكتار از ۴۴ به 61 تن وجود داشته است به گونه اي كه مي توان سود در هكتار را تا 96 ميليون ريال افزايش داد. در رويكرد حداكثرسازي سود، انتظار مي رفت از مصرف نهاده هاي بذر، حشره كش و قارچ كش كاسته شود و بر ميزان مصرف كود حيواني، علف كش و كودهاي شيميايي فسفاته، ازته و پتاسه افزوده شود. همچنين در شرايط بازده متغير نسبت به مقياس نتايج نشان داد كه در رويكرد كاهش هزينه، امكان كاهش سود وجود دارد. در رويكرد افزايش درآمد، توليد تا 51 تن در هر هكتار قابل افزايش بوده است و در نتيجه مي توان سود را از 61 به 75 ميليون ريال رساند. پيگيري رويكرد حداكثرسازي سود با افزايش مصرف نهاده هاي بذر، كود حيواني، علف كش، كودهاي شيميايي ازته و پتاسه و كاهش مصرف حشره كش، قارچ كش، كود شيميايي فسفاته و نيروي كار مي تواند سودآوري را تا 101 درصد نسبت به وضعيت موجود افزايش دهد.